مدل سازی و مقایسه ی کانتورهای فشار و دما مایع بین مفصلی در مفصل زانوی سالم و آرتروزدار در طی حرکت

آرتروز یکی از رایج ترین بیماری های مفصلی است. در این بیماری غضروف ها ساییده شده و سبب افزایش اصطکاک، فشار و دمای مایع بین مفصلی می شود. این افزایش دما و فشار به این دلیل حائز اهمیت است که غضروف ها نسبت به این دو پارامتر حساس بوده و با افزایش آن ها حتی به مقدار جزئی ساییدگی غضروف ها تسریع می شود. در این مقاله مفصل زانو به صورت سه بعدی و به شکل گوی و کاسه شبیه سازی شده و برای اعمال بیماری آرتروز در سطح گوی پستی بلندی هایی به شکل رندم و با حداکثر فرورفتگی ۱mm که معادل ضخامت غضروف است در نظر گرفته شده است. در طی حرکت، دیواره ی مفصل زانوی انسان در معرض یک خستگی فشاری و دمایی قرار می گیرد و این عامل سبب ساییدگی مفاصل می شود. با ساییدگی غضروف ها و ایجاد عارضه در مفصل، فشار بیشینه در محل عارضه متمرکز شده، درحالی که در مفاصل سالم فشار بر روی یک سطح وسیع پراکنده می شود. در نتیجه مقدار فشار در مفصل عارضه دار ۳.۵ برابر مفصل سالم بدست می آید. در ادامه ی این مقاله اختلاف کمینه و بیشینه فشار در مفصل عارضه دار و مفصل سالم با یکدیگر مقایسه شده اند. از سوی دیگر با استفاده از شبیه سازی های دمایی ارائه شده در این مقاله میزان افزایش دمای مایع سینویال در مفصل عارضه دار نسبت به مفصل سالم محاسبه شده است.

کلیدواژه ها:

مفصل زانو ، مایع سیونال ، اسید هایلرنیک ، آرتروز