برسی نمود ادبیات تعلیمی در شعر احمد شاملو

احمد شاملو یکی از راهگشایان ممتاز شعر نو پارسی است که پس از نیما بیشترین تاثیر را بر شعر و شاعران معاصر داشته است. محبوبیت او در زمینه شعر کاملا مدیون ان دسته از سروده های اوست که تحت عنوان شعر نو قرار میگیرند' آثار و تحقیقات انجام شده درباره شاملو بیشتر معطوف به جنبه های حماسی 'عاشقانه و نمادگرایانه اوست و کمتر از دریچه ادبیات تعلیمی به اشعار او پرداخته شده است در این مقاله سعی برآن است که جلوه هایی از ادبیات تعلیمی در آثار احمد شاملو برسی شود' به همین منظور با راهبرد ادبیات توصیفی به ادبیات تعلیمی در آثار شاملو پرداخته میشود.شاملو چه در آوردن و عرضه احساسات و اندیشه های تازه و چه در سنت شکنی و افرینش قالبهای شعر' همواره پیشرو بوده و آفرینش های شعری او از موقعیت زندگانی امروز بیشتر از دیگران خبر داده است. زندگانی دشوار و سخت فردی و اجتمایی' غم های دردناک و دیرپای آن' شعر های شاملو را اکنده اند' روشن است که شعر شاملو با تحولات ویژه زندگانی شاعر و پیرامون او همراه بوده است. شعر او آینه تمام نمای مسائل اجتمایی میباشد' وی موفق شده که مضامین شعری خود را با رویدادهای اجتمایی همراه سازد و تصویری جامع ارائه دهد و نیز انچه در شعرهای تازه شاملو میبینیم' گرایشی به سوی فلسفیدن در معنای شاعرانه کلمه است' در اشعار او میتوان به ریشه دردهای جامعه پی برد و مقصر اصلی که مانع گسترش آزاد دانش و فرهنگ میشود را شناخت.تصویرسازی شاملو در اشعارش دارای ابعادی بزرگ و مبالغه امیز یا به گفته فرنگیان cyclopean تصویری که در آن واقعیتها' ابعادی بزرگ یافته اند.

کلیدواژه ها:

ادبیات تعلیمی ، احمد شاملو ، شعر نو