نقش خدمات اکوسیستمی در برنامه ریزی سرزمینی (ارائه چارچوب پیشنهادی)

تغییر کاربری اراضی از مهم ترین عوامل تغییر خدمات اکوسیستم در سراسر جهان محسوب می شود که رفاه انسانی و بقای سایر گونه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. بشر به منظور تامین نیازهای روزافزون خود اکوسیستم های طبیعی را به اکوسیستم های شدیدا مدیریت شده نظیر اراضی کشاورزی تبدیل کرده است. که این تغییر در تناسب با تغییر نیازهای اقتصادی- اجتماعی انسان به خدمات اکوسیستمی است. از این رو پیش بینی اثرات تصمیمات کاربری اراضی بر خدمات اکوسیستم به عنوان نیاز اساسی در برنامه ریزی مکانی شناخته شده است. استفاده بیش از حد از یک خدمت اکوسیستمی می تواند به کاهش سریع سایر خدمات نیز منجر شود. شناخت همکنشی میان خدمات از یک طرف و ارتباط آنها با بحث مدیریت کاربری اراضی از سوی دیگر برای تصمیمات مدیریت آتی اکوسیستم ها و ساکنان آن، حیاتی است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف ارائه چارچوب هایی جهت واردسازی ارزشگذاری خدمات اکوسیستم در تصمیم گیری انجام شد. به این منظور دو رویکرد: ۱- وارد سازی ارزشگذاری ها در تعیین خسارات به محیط زیست با تلفیق با ارزیابی اثرات توسعه و ۲- واردسازی ارزشگذاری ها در اجرایی کردن نتیجه مطالعات آمایش سرزمین و مکان یابی کاربری ها در نظر گرفته شد.

کلیدواژه ها:

اکوسیستم ، آمایش سرزمین ، ارزیابی اثرات توسعه ، ظرفیت اکوسیستم