مقایسه ی روش تست ثبات کلی و مینیمم سازی نرم L 1 در شبکه های میکروژئودزی

برای محاسبه ی جابجایی در شبکه های میکروژئودزی کشف نقاط پایدار و ناپایدار از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، چرا که عدم کشف صحیح نقاط پایدار و ناپایدار بصورت نقص دیتوم در این شبکه ها ظاهر می شود و جابجایی های محاسبه شده را زیرسؤال می برد . جهت کشف نقاط پایدار و ناپایدار عمو ما “ از دو روش مهم زیر استفاده می شود : الف - تست ثبات کلی درشبکه های میکروژئودزی ب - مینیمم سازی نرم L1 بردارجابجایی هدف این مقاله , مقایسه ی دوروش فوق و بیان مزیت ها ومعایب این دو روش نسبت به هم می باشد که در ادامه شرح دو روش و نتایج حاصل ازمقایسه این دو روش آورده شده است . نتایج نشان می دهد که بطور کلی استفاده از روش مینیمم سازی نرم L1 بردار جابجایی , نتایج قابل قبولی در مقایسه با روش دیگر دارد .

کلیدواژه ها:

شبکه های میکروژئودزی ، شبکه های ژئودتیک ، نقص دیتوم ، سرشکنی شبکه های کنترل ، روش تست ثبات -کلی ، روش مینیمم سازی نرم L1