بررسی فضا و حالت در نمایشنامه های غلامحسین ساعدی

فضا و رنگ یا اتمسفر داستان سبب ایجاد حالتی خاص در خواننده می گردد. هماهنگی و سنخیت میان موضوع داستان و رنگو فضای آن از عوامل موفقیت یک اثر ادبی و تاثیر آن بر مخاطب است. «فضا و رنگ داستان، صرفا به تمایل و خواست نویسنده است و این که چطور بخواهد آن را به کار گیرد وقتی داستان کوتاه یا رمان خوبی را می خوانیم احساس خاص و مشخصی پیدامی کنیم که دنیای مخلوق داستان و فضا و رنگش در ما به وجود آورده است. اغلب هماهنگی و سازگاری موضوع با فضایداستان موجب ایجاد این احساس میشود از این نظر فضای داستان نیز باید در خور و مناسب موضوع باشد.» در این مقاله سعی شده تا علاوه بر تعریف فضا و حالتی که متن منتقل میکند به لحاظ اجرا و کارگردانی نیز فضا و حالت مورد بررسی قرار گیرد و اینکه چه عواملی بیشترین نقش را در ساخت فضا و حالت یک نمایش دارند.

کلیدواژه ها:

فضا ، غلامحسین ساعدی ، نمایشنامه ، ادبی ، داستان