بررسی عملکرد و باور والدیه در مواجهه با علائم همراه با رویش دودان در کاشان

مقدمه: اعتقاد عموم مردم بر این است که رویش دندان های شیری، می تواند با عوارض و علایم سیستمیک و موضعی همراه باشد. این مطالعه با هدف علمکرد و باور والدین در مواجهه با رویش دندان و عوامل همراه با آن را در شهر کاشان در سال ۱۳۹۸ انجام شد. شیوه ی مطالعه: این مطالعه از نوع مقطعی می باشد. جامعه ی مورد مطالعه، ۲۹۰ نفر از والدین دارای کودک ۶ تا ۳۶ ماهه ی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر کاشان در سال ۱۳۹۸ بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه ی محقق ساخته، توسط افراد شرکت کننده تکمیل گردید و داده های حاصل از آن ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های Fisher's exact test, Chi-squared تحلیل شد. سطح معنی داری، ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: شایع ترین علایم گزارش شده توسط والدین شامل بی قراری (۷۸/۶ درصد)، جویدن اشیا (۷۰ درصد)، کاهش اشتها (۶۵/۵ درصد)، کاهش وزن (۵۵/۲ درصد)، تب (۵۳/۴ درصد)، تورم و قرمزی لثه (۵۱/۷ درصد) و آبریزش از دهان (۵۰ درصد) بود. باور ا کثر والدین، از اطرافیان نشات می گرفت. ارتباط آماری معنی داری بین تحصیلات والدین با ضعف و سرماخوردگی مشاهده گردید (p value<۰/۰۱). تفاوت معنی داری بین عملکرد والدین در کنترل علایم با تحصیلات آن ها مشاهده شد (p value<۰/۰۱). نتیجه گیری: با وجود آن که رویش دندان، پدیده ای فیزیولوژیک محسوب می شود، ولی می تواند با یک سری علایم موضعی و سیستمیک همراه گردد. آموزش والدین، موجب اصلاح باور آن ها شده و به سلامتی کودکان کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

علایم ، عملکرد ، باور ، رویش دندان