بررسی اثرگذاری معماری زیست گرا بر شکل گیری گفتمان نوین معماری

از ابتدای حیات انسان، او همیشه در سیطره طبیعت قرار داشته و اساس زندگی خود را بر تطبیق با طبیعت بنا نهاد. انساناولیه میدانست که تمام اجزای طبیعت در همخوانی با یکدیگر قرار داشته و به همین دلیل او طبیعت را به مثابه آموزگارخود درک نموده و تلاش کرد تا با الگوبرداری از طبیعت، حیات بهینه ای داشته باشد. یکی از مهمترین جنبه های زندگیانسان، محیط اطراف او و معماری میباشد که این موضوع در هیچ برهه ای از تاریخ از طبیعت جدا نبوده است و همیشه بهعنوان یک کل واحد مطرح شده اند. آنچه امروز به نام معماری زیستگرا یا بایونیک خوانده می شود حاصل تلاش معمارانیاست که با نگرش جدید به معماری و سازه در کالبد طبیعی سعی در برطرف ساختن نقص ها و خطاهای انسانی در امرساخت وساز دارند. با توجه به بحران انرژی و منابع طبیعی، معماران در تلاش اند با نگرش جدید به معماری و سازه درغالب علم بایونیک که یک نوع معماری متعارف با اصول معماری پایدار و هماهنگ با طبیعت می باشد راه حلی برای بیرونرفت از این بحران و حفظ انرژی پیدا نمایند.

کلیدواژه ها:

انسان ، طبیعت ، معماری بایونیک ، الهام ، بهینه سازی