روش های طراحی و برنامه ریزی شهری برای توسعه پایدار

طراحی و برنامه ریزی شهری برای توسعه پایدار فرایند شکل دهی ساختار فیزیکی برای زندگی جهت پرداختن به فضاهایسه بعدی در شهرهای بزرگ، کوچک و روستاهایی است که به فاکتورهای محیطی، اجتماعی و اقتصادی توجه دارد. درعصر معاصر، بسیاری از شهرها و شهرنشینان مستقیما متاثر از بسیاری از اثرات تغییرات محیط زیستی خواهند بود، کهشامل افزایش شدت و تناوب رویدادهای آب و هوایی نامساعد، امواج حرارتی، سیلاب ناشی از افزایش سطح دریا، کمبودآب و دیگر اثرات است. از سوی دیگر در شهرهای بزرگ اروپا، مهاجرت به طرز فزایندهای به خاطر نیاز به کار، هدفمطالعاتی، تاسیسات درمانی رو به افزایش است و نتیجه آن بحران اقتصادی، حاشیه نشینی، تراکم بالا، مشکلاتحمل ونقلی، افزایش استفاده از انرژی و آلودگی است. این بحث مداوم نه تنها قویا تحت تاثیر دغدغه های اقتصادی ومسائل محیطی بود، بلکه مسائل اجتماعی را نیز در برمی گرفت. ثبات اجتماعی به دارایی های شخصی و اجتماعی، قواعد وفرایندها، مرزها و مکان های فیزیکی و غیره ارجاع دارد. این مقاله، با توجه به این زمینه ها، به استدلال دراین باره می پردازد. که «روشهای برنامهریزان در برنامه ریزی و طراحی شهری برای توسعه پایدار کدماند؟» اهداف آن عبارت اند از ۱- تحلیل تغییرات پایدار در نواحی شهری ۲- تحلیل روش ها برای طراحی و برنامه ریزی شهری در زمینه این تغییرات. این مقالهاستدلال هایی در دو فاز ارائه می کند. ابتدا ما تغییرات پایدار را از دیدگاه های طراحی و برنامه ریزی آنالیز می کنیم. سپس،فازهای مختلف توسعه شهری همچون آنالیز داده ها، تحقیق محلی، توسعه مفهوم اولیه، توسعه طراحی و فاز ساخت وسازهارا مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهیم. پس از آنالیز مراحل مختلف توسعه های شهری، ما روش هایی پیشنهاد می کنیم کهمنتج به توسعه پروژه های شهری، دغدغه های مربوط به تغییرات شهری جاری، ساختار محیطی-اقتصادی-اجتماعی یکناحیه خواهند شد. این روش می تواند درون یک چارچوب تئوریک تنظیم شود. اگر به طراحی و برنامه ریزی شهری برایاین توسعه پایدار توجه نشود، آنگاه دغدغه های برنامه ریزان ارتباطی به شرایط عملی نخواهند داشت. برای دستیابی به یکبرنامه ریزی و طراحی شهری موفق، باید بر توسعه پایدار محیط های خوب کارکرد تاکید شود.

کلیدواژه ها:

طراحی ، توسعه پایدار ، توسعه شهری ، برنامه ریزی شهری