یک نوع از مکان با پلان فیزیک عملکرد توده و فضای بنا به عنوان جسم و غیرجسم، با الگوی تلفیق نمونه موردی خانه قزوینی ها به عنوان یک نوع از مکان

شرح اینگونه از جایگاه اند در معماری ها از گذشته تا هر سیکل متناوب دوره زمانی که باشنده ی فضا در مورد آن معماریتفکر و خواست های را از آن مورد معماری طلب نماید، با حرکات متعدد رفتاری فرد عجین شده است تا مطالعه گردد و رفعنیاز شود. حکم دایرهای قیود بنیادین مدلی ست ملی و نمادین و کارساز است و بشدت در پیدایش و ادامه این همانی هایمعماری تاثیرگذار بوده و خواهد بود. شعف مکان، مکانی ست معماری، مکان معماری، مکانی است، دارای ذهن و جسم وبه طبع آن محرک و رویداد خاطره است که باز و بسته است که باز و بسته میشود، من در آنجا هستم در بالا یا پایین ویا در اینجا و خارج از آنجا هستم این تمایلات رفتاری دوسویه است فضا بین و فضاست باشنده فضا و مکان فضاست کهارتباطات عاشقانه ای باهم خواهند داشت و نوعی دلدادگی ست، اینگونه است که معماری پدید می آید. در این بین تودهجسم و فضای غیرجسم که نوع مکان را شکل می دهند در سیکل دوره زمان ها بر حسب احتیاجات متعدد فرد به عنوانباشنده ی فضا دارای توالیت و تولیدیت است که در مفهوم بنای گذشته با مفهوم بنای امروزی ضرورت عرصه های اقامت واشتغال بنا متغیر بوده و چیزهایی از آن تغییر کرده است و چیزهایی را نیز تغییر می دهند تمامی این کنکاش ها جهت سوقو ذوق معماری برای ارضاء و تمایلات و لذت های فرد بهره بردار و الزام دهنده ضوابط مهندسی و تجربی ست که دربناهایی با مدل بدوی و ریشه ای و بناهایی که از این قیود شرعا، حکما و عرفا به صورت مدلی نوین و نئوها شکل گرفته اندرا، چگونه و قانونمند شرح میدهند تا کهن و پایا، نوسازی وحشی، هم این وهم آن تا اینکه قانونمند شرح می دهند.

کلیدواژه ها:

برنامه دهی ، تراکم و سطح اشغال ، عرصه ، سرانه (یک یک) و معماری