تبیین اولویت شایستگی های رفتاری مدیران پروژه در اثربخشی تیم های مجازی از منظر استاندارد ICB۴

امروزه تیم های مجازی به عنوان فرم های بدیع ساختار سازمانی ظهور نموده و با توجه به غلبه بر چالش های جاری سازمان ها دربستر کاری جدیدشان، از طریق به کارگیری کارآمد و اثربخش دانش جهانی، راه رسیدن به مزیت رقابتی را هموارتر کرده اند.علاوهبراین، گاهی ایجاد تیم مجازی تنها گزینه موجود می باشد، که در دوره پاندمی کرونا بسیار موردتوجه قرارگرفته و به نظرمی رسد در آینده شاهد فراگیری اینگونه از واحدهای سازمانی و به طورکلی تغییر در تفکرات تجاری و سازمانی باشیم.به همین دلیل این موضوع در سراسر دنیا توجه بسیاری از محققین را به خود جلب نموده است. اثربخشی در تیم مجازی با توجه بهویژگی های منحصربه فرد آن چالش برانگیزتر از تیم های سنتی است. با وجود اینکه تحقیقات دراین رابطه هنوز به اجماعی دستنیافته اند ، اما بر نقش مهم رهبری تیم توافق داشته اند. این پژوهش درپی آن است که باتوجه به نقش تعیین کننده رهبری تیم، میزاناولویت و تاکید بر هریک از شایستگی های رفتاری مدیر را در بستر تیم های مجازی مورد سنجش قرار دهد. دراین راستا، ابتداطی مرور سیستماتیک در سه ژورنال مدیریت پروژه، ۲۷ عامل مورد اشاره در مقالات استخراج شدند. این عوامل به سه دستهعوامل "انسانی و تکنیکی و سازمانی" تقسیم شدند. عوامل انسانی که عمدتا ناظر به ویژگی های رفتاری هستند، بیشترین فراوانیرا کسب کردند. سپس طی پرسشنامه دلفی فازی، میزان اولویت "عوامل انسانی" مورد قضاوت خبرگان قرارگرفت. نکتهحائزاهمیت این است که دو عامل "اعتماد" و "ارتباطات موثر" ، بالاترین فراوانی در مقالات و اهمیت در دلفی فازی را کسبنمودند. در انتها با مطالعه "شایستگی های رفتاری مدیر پروژه" در استاندارد ICB۴ ، میزان ارتباط مفهومی و کاربردی "عواملانسانی موثر در ارتقای اثربخشی تیم مجازی" با هریک از "شایستگی های رفتاری مدیر"، مورد مقایسه تحلیلی قرارگرفت.بدین ترتیب مشخص شد که شایستگی های "روابط و تشریک مساعی"، "رهبری"، "کار تیمی" و "تعارض و بحران" حائزبیشترین اولویت در ارتقای اثربخشی تیم مجازی هستند.

کلیدواژه ها:

شایستگی رفتاری ، استاندارد ICB۴ ، تیم مجازی ، اثربخشی تیمی