گفتمان «هویت مبنا» مبنای حکمرانی امنیتی خوب در جمهوری اسلامی ایران

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 147

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICGSI01_053

تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1401

چکیده مقاله:

در این نوشتار به ارزیابی و تحلیل گفتمان های مبنایی در حکمرانی امنیت ملی ایران پرداخته و در مقام داوری و قضاوت، مناسب ترین مبنای حکمرانی امنیتی را برای جمهوری اسلامی ایران شناسایی می کنیم. به بیان دیگر، پرسش اصلی مقاله این است که گفتمان مبنایی خوب و متناسب حکمرانی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران که با کمترین هزینه، پارادوکس و پیامد نامطلوب می تواند امنیت را در این سیستم برقرار کند، کدام است؟ نویسنده در پاسخ، بر آن است که از میان چهار گفتمان «هویت مبنا» ، «،« پیشرفت مبنا»، «قدرت مبنا» و «امنیت مبنا»، گفتمان مبنایی و محوری مناسب برای جمهوری اسلامی ایران، گفتمان «هویت مبنا» یا هویت پایه است. این فرضیه یا گزاره محوری مقاله به این معنی نیست که تعقیب پیشرفت، تجهیز به قدرت و امنیتی ساختن، نقشی در تامین امنیت در جمهوری اسلامی ایران ندارند و یا میان آنها با تکوین هویت در این سیستم، ربطی و نسبتی نیست؛ بلکه بدین معناست که تعقیب پیشرفت، تجهیز به قدرت و امنیتی ساختن، تنها در پرتو تکوین هویت و هویت باوری است که می تواند بیشینه امنیت را در جمهوری اسلامی ایران با کمینه هزینه، پارادوکس و پیامد نامطلوب به ارمغان آورد و البته این مهم در گرو آن است که هویت به نحو اولی برگرفته شود نه به نحو ثانوی، یعنی هویت در خدمت قدرت، امنیت و پیشرفت نباشد و بر آنها اولویت یابد. در معنی نیست که تعقیب پیشرفت، تجهیز به قدرت و امنیتی ساختن، نقشی در تامین امنیت در جمهوری اسلامی ایران ندارند و یا میان آنها با تکوین هویت در این سیستم، ربطی و نسبتی نیست؛ بلکه بدین معناست که تعقیب پیشرفت، تجهیز به قدرت و امنیتی ساختن، تنها در پرتو تکوین هویت و هویت باوری است که می تواند بیشینه امنیت را در جمهوری اسلامی ایران با کمینه هزینه، پارادوکس و پیامد نامطلوب به ارمغان آورد و البته این مهم در گرو آن است که هویت بهنحو اولی برگرفته شود نه به نحو ثانوی، یعنی هویت در خدمت قدرت، امنیت و پیشرفت نباشد و بر آنها اولویت یابد. در این برداشت، دوری از آرمان های انقلاب اسلامی ایران و یا به تعبیری، سکولارشدن به همین معناست، یعنی وضعیتی که در آن، هویت در خدمت قدرت، امنیت و پیشرفت قرار گیرد و یا به لحاظ اهمیت، شان و منزلتی ثانوی پیدا کند. در این صورت است که حتی امنیت نیز وضعیتی شکننده و متزلزل خواهد داشت و پایدار نخواهد بود.

نویسندگان

فرزاد پورسعید

عضو هیئت علمی پژوهشکده مطالعات راهبردی