الزامات حکمرانی شایسته در حوزه امنیت ملی در جمهوری اسلامی ایران در سده بیست و یکم

حکمرانی در حوزه امنیت ملی ظرافت ها و در عین حال پیچیدگی های خاص خود را می طلبد. بروز تغییرات ماهوی در حوزه امنیت بین الملل و ورود به عرصه امنیت جهان گستر یا جهانی ایجاد تغییرات در حکمرانی امنیت ملی را الزامی ساخته است. دغدغه اصلی این پژوهش توجه به این تغییرات و لحاظ نمودن آنها در حوزه حکمرانی امنیت ملی است. بنابراین، این پژوهش در پی پاسخ به این سوال اصلی است که «به منظور اعمال حکمرانی شایسته در حوزه امنیت ملی در جمهوری اسلامی ایران در قرن بیست و یکم می باید چه مولفه هایی را مورد توجه قرار داد؟» این فرضیه را ارائه می دهد که «حکمرانی شایسته در حوزه امنیت ملی در جمهوری اسلامی ایران جز از رهگذر توجه به پنج مولفه کلیدی میسر نخواهد شد: الف) توجه به تفاوت / رابطه مفاهیم تهدید، مخاطره، ناامنی، خطر و هراس؛ ب) توجه به نقش تحولات فناورانه در کمرنگ شدن مرزها و جداشدن مرزهای حاکمیت، سرزمین، ملیت و شهروندی؛ ج) توجه به نقش کلیدی تشکل های صنفی و سازمان های مردم نهاد به منظور مدیریت بخشی از مخاطرات و جلوگیری از سرزیر آنها به حوزه امنیت ملی؛ د) مقابله / مدیریت تهدید، مخاطره، ناامنی، خطر و هراس توسط حاکمیت و جلوگیری از سرریز آنها به حوزه امنیت ملی؛ ه) گفتمانی دیدن حوزه حکمرانی امنیت ملی». از نظر تجزیه و تحلیل، این پژوهش در زمره تحقیقات توصیفی - تحلیلی قرار دارد. داده های مربوطه نیز از منابع کتابخانه ای و وب محور (اینترنتی) جمع آوری شده است.

کلیدواژه ها:

حکمرانی امنیت ملی ، جمهوری اسلامی ایران ، تهدید ، مخاطره ، هراس