تاملی بر «بازنمایی قدرت سیاسی» در تاریخ بیهقی با رویکرد به فلسفه زبان شناسی سوسور

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 215

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAYHAGI11_020

تاریخ نمایه سازی: 7 آبان 1401

چکیده مقاله:

اگر بخواهیم از زاویه دید سوسور به خوانش متنی تاریخی و «زندگی نشانه ها در جامعه» بپردازیم،تاریخ بیهقی را متنی فراتر از «زبان شناسی تاریخی گرا» خواهیم یافت که رو به تثبیت گفتمان قدرت برتر زمانه اش داشته است. سوسور نشانه شناسی را جایگزین مطالعه تاریخ زبان دانست. از این منظر، تاریخ بیهقی را می توان اثری زبان شناختی دانست که در ضمن نگارش رخدادهای تاریخی می کوشد اتفاقات جاری در بستر زمانه خود را به سود هژمونی قدرت سیاسی نیز هدایت کند. بستر موردنظر بیهقی برای تاریخ نویسی، خود متنی دیگر است. دقت عمیق دراین متن ما را با مبانی سیاسی و دینی موثر بر فکر و قلم بیهقی در همراهی و همدلی باساختارهای حکومتی آشنا کرده و از این مهم تر، کارآمدی این گونه متون را در بر ساختن حکومت ای سرکوبگری که با ابزار سلطنت تقدیرگرا ایجاد دولت های متشرع به انقیاد مخالفان می پردازند، آشکار می کند. در این مقاله با اتکا به آرای زبان شناسانه سوسور برآنیم تا با رمزگشایی از ان چه بیهقی در لفاف «به جا آوردن حق تاریخ» و در خلال نثر زیبایش پنهان کرده، وجوهی ناپیدا از فریب حکومت های تقدیرگرا و ظاهرا الهیاتی را در تاریخ بیهقی مورد بازخوانی قرار دهیم.

نویسندگان

الناز پروانه زاد

استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه بجنورد