تحلیل روند تعداد روزهای برفی با رویکردهای آماری پارامتری و ناپارامتری در شمال ایران

برف از منابع اصلی بیلان آب، جریان های سطحی بهاری، سفره های آب زیر زمینی و رودخانه ها محسوب می شود که در حدود ۷۲% از آب شیرین جهان را تامین می کند. در این مطالعه به منظور بررسی روند روزهای برف پوشان در مناطق شمالی ایران از رویکردهای آماری پارامتری (پیرسون و رگرسیون خطی) و ناپارامتری (من – کندال، اسپیرمن، شیب سن و کندال تائو) در دوره آماری ۲۰۲۰-۱۹۹۰ استفاده گردید. نتایج نشان داد روند تعداد روزهای برفی، در ایستگاه های رشت و آستارا منفی است و تقریبا همه آزمون های آماری بر این موضوع صحه می گذارند. در ایستگاه های دیگر منطقه علیرغم اینکه اکثرا شیب تغییرات روند منفی است ولی معنی دار نبوده و نیاز به طول دوره آماربرداری بیشتری برای اثبات کاهش تعداد روزهای برفی دارد. موقعیت مکانی ایستگاه ها نشان می دهد کاهش تعداد روزهای برفی بیشتر در غرب جلگه شمال رخ داده است و مناطق مرکزی و شرقی تغییر چندانی در تعداد روزهای برفی نداشته است.

کلیدواژه ها:

من کندال ، اسپیرمن ، شیب سن ، روزهای برفی