مطالعه ی کیفی عوامل و راهکارهای موثر بر انگیزش تحصیلی از منظر دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی

پژوهش حاضر باهدف مطالعهی عوامل موثر بر انگیزش تحصیلی دانشجویان خوابگاهی و غیرخوابگاهی شهر تهران انجام شد، روش پژوهش کیفی و ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختارمند بود. جامعه ی پژوهش دانشجویان ساکن و غیرساکن خوابگاه دانشگاه الزهرا سلام الله علیها بودند که به روش هدفمند ۲۰ نفر از بین دانشجویان ۷ نفر ساکن خوابگاه، ۱۳ نفر ساکن تهران، ۱۴ نفر با پیشرفت تحصیلی پایین و ۶ نفر با پیشرفت تحصیلی بالا برای کشف عوامل کاهش یا افزایش انگیزش تحصیلی انتخاب شدند. نتایج حاصل نشان داد عوامل منجر به کاهش انگیزه ی تحصیلی در شش دسته ی عوامل فردی، عوامل محیطی، عملکرد نامطلوب اساتید، نواقص و ایرادات برنامه درسی، عملکرد معاونت آموزشی وناکارآمدی تحصیلات دانشگاهی قابل دسته بندی بودند. نتایج هم چنین نشان داد راهبردهای افزایش انگیزه ی تحصیلی از نگاه دانشجویان در چند محور شامل: بهبود امکانات و خدمات موردنیاز دانشجویان، اصلاح عملکرد فردی، اصلاح عملکرد اساتید، اصلاح عملکرد مسئولین، اصلاح برنامه درسی، افزایش امید به اشتغال دانشجویان، گسترش برنامه های علمی جانبی کاربردی و افزایش نقش دانشجویان در برنامه های مختلف دانشگاه قابل احصاء و بررسی است. انگیزهی تحصیلی دانشجویان، به عنوان شاخصی برای پیشرفت تحصیلی و بررسی عوامل مرتبط با آن اهمیت انکارناپذیری در کاهش ماندگاری تحصیلی و انجام رسالت دانشگاه به عنوان تربیت نیروی متخصص، متعهد و باانگیزه دارد. از این رو، توجه به راهکارهای پیشنهادی دانشجویان در سطوح مختلف فردی، استاد، برنامه درسی و معاونت آموزشی می تواند اولین گام به سوی اجرایی سازی سیاست های کلان و راهبردی دانشگاه تلقی شود.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، دانشجویان ، خوابگاهی ، غیرخوابگاهی