تاثیر تربیت بدنی و ساعات ورزش بر کاهش فشارهای روانی و سلامت عمومی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، تاثیر تربیت بدنی و ساعات ورزش بر کاهش فشارهای روانی و سلامت عمومی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر کرمان بود. بدین منظور ،۲۰۰ نفر دانش آموز ورزشکار و ۲۰۰ نفر دانش آموز غیرورزشکار با میانگین سنی ۱۶/۵ ±۱/۸۳ سال به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. از پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی( (۲۸- GHQ برای اندازه گیری ۴ خرده مقیاس (سلامت جسمانی، اضطراب و اختلال خواب، کارکرد اجتماعی و افسردگی) استفاده گردید. اعتبار پرسشنامه تاکنون در بیش از ۷۰ کشور دنیا بر آورد شده است( ( R=%۸۲-%۹۲ برای فرضیه های تحقیق از آزمون یومن ویتنی و آزمون ضریب همبستگی اسپرمن در سطح p≤ ۰/۰۵ استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد وضعیت سلامت جسمانی دانش آموزان ورزشکار بهتر از دانش آموزان غیر ورزشکار است و دانش آموزانی که فعالیت بدنی منظم دارند، اضطراب و اختلال خواب کمتری نسبت به دانش آموزانبدون فعالیت بدنی منظم دارند. وضعیت کارکرد اجتماعی دانش آموزان ورزشکار بهتر از غیر ورزشکاران است،افسردگی این افراد نیز کمتر از غیر ورزشکاران است. همچنین بین سلامت عمومی دانش آموزان ورزشکار با مدت فعالیت و رزشی آنها ارتباط معنی داری وجود داشت. بنابراین می توان بیان کرد که وضعیت سلامت عمومی (کل شاخص ها) دانش آموزانی که فعالیت بدنی منظم دارند بهتر از دانش آموزان بدون فعالیت بدنی منظم است؛ و هرچه سابقه فعالیت های ورزشی بیشتر بوده دانش آموز از سلامت عمومی مطلوب تری بر خوردار بوده است.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، سلامت جسمانی ، کارکرد اجتماعی