رتبه بندی شاخص های گردشگری در استان گیلان در فضای توسعه پایدار با روشهای MCDM

دامنه مطالعات تاثیرات و پیامدهای گردشگری به دهه ۱۹۶۰ میلادی باز می گردد که تاکید آن بر رشد اقتصادی بعنوان شاخص های توسعه ملی بوده و براساس تولید ناخالص ملی و نرخ اشتغال و همچنین ضریب تکاثری اندازه گیری می شد. در دهه ۱۹۷۰ میلادی تاثیرات گردشگری بر موضوعات و مسائل اجتماعی-فرهنگی گسترش یافت و در ادامه با شکل گیری و بروز برخی از مشکلات همچون تبعات محیطی گردشگری، به نگرانی و دغدغه اصلی محققان گردشگری در دهه ۱۹۸۰ میلادی بدل گردید و بدین ترتیب حرکت از تحلیل آثار رشد اقتصادی به آثار اجتماعی و اکولوژیکی تغییر یافت. این تغییر رهیافت در دهه ۱۹۹۰ میلادی با تحلیل تاثیرات پیشین گردشگری ادغام گردید و نوع گردشگری نیز مد نظر قرار گرفت. بطوریکه حرکت از گردشگری انبوه به گردشگری پایدار در اشکال اکوتوریسم، گردشگری میراث و گردشگری جامعه محور تغییر داده شد.از این رو هدف این تحقیق رتبه بندی مسائل و مشکلات ارجحیت دار پیش روی توسعه پایدار گردشگری استان گیلان جهت برنامه ریزی، سرمایه گذاری و مدیریت ناکارآمد آن می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار ، اشتغال ، رشد اقتصادی