بررسی تاثیر نانوسیلیس و الیاف بازالت برروی خواص مکانیکی کامپوزیت های سیمانی مهندسی شده

افزایش جمعیت و رشد شهرنشینی سبب نیاز روز افزون به بتن شده است. فرآیند تولید سیمان پرتلند که یکی از اجزای اصلی مخلوط بتن میباشد سبب آلودگی هوا می شود. بنابراین نیازمند بررسی محصولاتی هستیم که سبب کاهش مصرف سیمان، افزایش مقاومت و دوام کامپوزیتهای سیمانی شوند. پوزولانها از جمله این مواد می باشند. نانوسیلیس از جمله پوزولانهای مصنوعی میباشد که تاکنون پژوهشهای فراوانی در ارتباط با اثرات آن بر خصوصیات کامپوزیتهای سیمانی انجام شده است.اما برای بهتر مشخص شدن تاثیرات الیاف مورد استفاده در این پژوهش از پوزولان نانوسیلیس استفاده شد، تا درک بهتری از تغییرات خصوصیات کامپوزیت ها در قبال استفاده از این مواد ایجاد شود. بر این اساس در پژوهش حاضر، در ابتدا، با استفاده از عیار سیمان ۸۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب با نسبت آب به سیمان ۴/۰ ،بررسی تاثیر جایگزینی سیمان با نانوسیلیس پرداخته شد. سپس اثر افزودن الیاف بازالت با طول های ۳ ،۶ و ۹ میلیمتر با درصدهای۱/۰ ، ۳/۰ ،۵/۰،۷/۰ ، ۹/۰ به کامپوزیت های سیمانی فاقد پوزولان و حاوی پوزولان نانوسیلیس مورد بررسی قرار گرفتند. خصوصیات مورد بررسی شامل مقاومت فشاری، مقاومت خمشی می باشد. از مهمترین نتایج حاصل از آزمایشات می توان بدین اشاره کرد که افزایش طول الیاف از۶ میلیمتر به ۹ میلیمتر در درصد های حجمی ۵/۰و ۷/۰ موجب کاهش مقاومت و در بقیه ی درصد ها افزایش مقاومت آشکار و قابل بیانی را این آزمایشات شاهد نمی باشد، لذا می توان بدین نتیجه رسید که عملکرد الیاف با طول کم در درصدهای حجمی بالا در بهبود خصوصیات ملاتها موثر تر می باشند.

کلیدواژه ها:

نانو سیلیس ، الیاف بازالت ، پوزولان ، مقاومت فشاری ، مقاومت خمشی