نحوه و میزان مشارکت مردان در مراقبت از زنان باردار در شهرستان شاهرود و سبزوار

زمینه و هدف: مشارکت مردان استراتژی مهمی در رسیدن به اهداف توسعه هزاره سوم مانند توانمندسازی زنان و ارتقای سلامت مادران است. این مطالعه توصیفی با هدف درک ابعاد مشارکت مردان در سلامت زنان باردار صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی– تحلیلی روی زنان بستری در بیمارستان های شاهرود و سبزوار انجام شد. معیار ورود به مطالعه داشتن نوزاد زنده و سالم بود. افراد با حاملگی نا مشروع و در شرف طلاق، از مطالعه خارج شدند. پرسشنامه ها توسط ۵۰۷ نفر از زنان و ۴۲۰ نفر از همسران این زنان تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، همبستگی پیرسون و آزمون تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: ۱۷% مردان هنگام بستری شدن همسر خود در بیمارستان حضور نداشتند. در ۲۵% زنان، همراهی همسر در مراقبت های دوران بارداری کم بود، در ۳۳% عدم مشارکت یا مشارکت کم مردان در امور منزل گزارش گردید. ۶۱% زنان از طرف همسر خود هیچ توصیه بهداشتی دریافت نکرده بودند و یا حداقل توصیه به آنان شده بود. میزان آگاهی مردان از مشکلات بارداری در ۷۷% موارد پایین و در ۹۳% موارد میزان اطلاع آنان از مشکلات و سلامت همسرشان در بارداری، بالا گزارش شد. نتیجه گیری: بالا بودن اطلاعات مردان از مشکلات همسرشان و همراهی آنان برای دریافت مراقبت بارداری، نشانه علاقه مردان به سلامت بارداری است، اما دانش کم مردان در مورد نیازهای زنان باردار و مشکلات بارداری، مانعی بسیار مهم برای بروز رفتارهای حمایتی مردان است. لذا طراحی و ارائه خدمات آموزش بهداشت باروری برای مردان، ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Spouses ، Pregnant Women ، Prenatal Care ، همسران ، زنان باردار ، مراقبت بارداری