عوامل باکتریایی موثر در ایجاد عفونت های پس از سوختگی در بخش سوختگی بیمارستان نکویی– هدایتی قم، سالهای ۱۳۸۹–۱۳۸۸

زمینه و هدف: زخم های سوختگی محیط مناسبی جهت رشد انواع میکروارگانیسم های فرصت طلب عفونت زا می باشند. آگاهی از میکروارگانیسم های موثر در بروز عفونت و حساسیت آنتی بیوتیکی آنها، می تواند در پیشگیری و درمان صحیح و به موقع عفونت نقش اساسی داشته باشد. این مطالعه با هدف عوامل باکتریایی موثر در عفونت های پس از سوختگی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها در بخش سوختگی بیمارستان نکویی قم صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه از۷۰ بیمار بستری در بخش سوختگی بیمارستان نکویی در یک بازه زمانی ۵ ماهه، نمونه گیری صورت گرفت. پس از نمونه گیری و جداسازی باکتری ها، تست های بیوشیمیایی طبق استاندارد های موجود جهت شناسایی میکروارگانیسم ها انجام شد. تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن یا کربی بائر که شامل: آنتی بیوتیک های کوتریموکسازول، وانکومایسین، سیپروفلوکساسین، سفالوتین، سفتازیدیم، آموکسی سیلین، آمیکاسین، جنتامایسین، کلرامفنیکل، سفازولین، سفوتاکسیم، سفتریاکسون، آمپی سیلین، اگزاسیلین، ایمی پنم بود انجام گردید . یافته ها: در این مطالعه، از ۷۰ نمونه گرفته شده از بیماران بستری در بخش سوختگی، ۵۴ نمونه (۱۵/۷۷%) از زخم ها دارای کشت مثبت بودند. همچنین باکتری سودوموناس آئروجینوزا با ۴۰ نمونه (۰۹/۳۸%)، به عنوان شایع ترین عامل عفونت بیمارستانی، و پس از آن استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمایدیس با ۱۲ نمونه (۴۲/۱۱%) و انتروکوکوس فکالیس با ۱۰ نمونه (۵۹/۹%) گزارش گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد با توجه به شیوع بالای عفونت های بیمارستانی در بخش سوختگی ، استفاده از روش های جدید جهت پیشگیری و انتقال عوامل عفونی، همچنین استفاده از آنتی بیوتیک های موثر در درمان مانند آمیکاسین و جنتامایسین امری اجتناب ناپذیر می باشد.

کلیدواژه ها:

Infection ، Burns ، Bacteria ، Drug Resistance ، Microbial ، عفونت ، سوختگی ها ، باکتری ها ، مقاومت باکتری به دارو.