بررسی فراوانی پاراکوویروس انسانی نوع یک در نمونه های کلینیکی کودکان مبتلا به گاستروآنتریت با روشRT-PCR

زمینه و هدف: پاراکوویروس انسانی نوع یک (HPeV-۱) دارای ژنوم RNA تک رشته با قطبیت مثبت بوده و در خانواده پیکورناویروس ها قرار دارد. این ویروس عامل ایجاد گاستروآنتریت، عفونت های تنفسی و به ندرت سندرم های سیستم عصبی است. از آنجایی که تشخیص بین اسهال های پاراکوویروسی و باکتریایی از نظر ممانعت از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها حایز اهمیت است. لذا این پروژه با هدف تعیین فراوانی پاراکوویروس انسانی نوع یک در نمونه های کلینیکی کودکان مبتلا به گاستروآنتریت با روش RT-PCR انجام شد. روش بررسی: RNA ویروسی از نمونه های مدفوع ۴۷۲ کودک زیر ۴ سال مبتلا به اسهال استخراج گردید. CDNAپس از تهیه با پرایمرهای اختصاصی طراحی شده از ناحیه ترجمه نشدنی (۵′UTR)، به روش RT-Nested-PCR تکثیر گردید. اندازه محصول RT-PCR پس از الکتروفورز روی ژل آگارز ۱%، ۲۶۵ جفت باز بود. برای مقایسه ۲ روش کشت سلولی و RT-PCR در تشخیص HPeV-۱، ۲۰ نمونه از نمونه های مثبت در سلول (Vero) کشت داده شد که پس از یک هفته فقط ۳ نمونه دارای CPE بودند. یافته ها: از ۴۷۲ نمونه دریافت شده در مدت ۲ سال، ۱۱۲ نمونه با تست اختصاصی RT-PCRمثبت (۷/۲۳%) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد بالاترین فراوانی این ویروس در فصل بهار و پاییز می باشد (۰۰۱/۰p<). گروه سنی ۱۲-۶ ماه به طور معنی داری (۳۴/۰>p) بیشترین موارد مثبت را نسبت به گروه های سنی دیگر داشتند. موارد مثبت نیز در پسران به طور معنی داری (۰۰۱/۰(p< نسبت به دختران بیشتر بود. نتیجه گیری: این ارزیابی نشان داد با استفاده از روش RT-PCR اختصاصی می توان پاراکوویروس های انسانی را مستقیما از نمونه های کلینیکی با سرعت و حساسیت بالا تشخیص داد که در بررسی اپیدمیولوژی با ارزش می باشد، در ضمن مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها و هزینه را نیز کاهش خواهد داد.

کلیدواژه ها:

Gastroenteritis ، Epidemiology ، Parechvirus ، Reverse Transcriptase Polymerase Chain Reaction ، ۵′ Untranslated Regions ، گاستروآنتریت ، اپیدمیولوژی ، پاراکوویروس ، واکنش زنجیره ای پلیمراز ترانس کریپتاز معکوس ، ′۵ مناطق ترجمه نشده.