تاثیر Akkermansia muciniphila و وزیکول های غشای خارجی حاصل از آن بر بیان microRNA های دخیل در بلوغ سلول های دندریتیک انسانی مشتق از مونوسیت

باکتری Akkermansia muciniphila، یکی از اعضای مهم میکروبیوتای دستگاه گوارش است که بر عملکرد سیستم ایمنی میزبان نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر muciniphila A. و OMVهای آن بر بیان miR-۲۱ و  miR-۳۴a دخیل در بلوغ سلول های دندرتیک انسانی بود. برای این منظور، باکتری A.muciniphila برروی یک محیط حاوی موسین کشت داده شد و OMVs آن توسط اولتراسانتریفیوژ استخراج شد. استخراج سلول های تک هسته ای خون محیطی (PBMCs)، با استفاده از محلول فایلکول انجام شد. سلول های مونوسیت در حضور سایتوکینهای اینترلوکین۴ و فاکتور محرک کلونی گرانولوسیت- مونوسیت به سلول های دندریتیک، تمایز داده شدند سلول های تمایز داده شده، با A. muciniphila (۱۰۰MOI، ۵۰ MOI) ، OMVs (µg/µl۵۰) ، دگزامتازون (جهت القای سلول های دندریتیک تولرژنیک (Tol-DC)) و LPS اشرشیاکلی (جهت القای سلول های دندریتیک بالغ (mature)) تیمار شدند. در نهایت، بیان microRNA-۲۱ و microRNA-۳۴a بروش real-time PCR اندازه گیری شد. خصوصیات مورفولوژیکی OMVs های استخراج شده نشان داد که سایز آنها بین nm ۲۰۰-۲۰ بود. در تیمار LPS نسبت به گروه های دگزامتازون، A.muciniphila ، OMV ها زوائد سیتوپلاسمی بلندتری وجود داشت. بیان microRNA-۲۱ در گروه LPS نسبت به گروه های دگزامتازون، A.muciniphila و OMV کاهش داشت. اما این کاهش معنی دار نبود (P>۰.۰۵). به علاوه، بیان microRNA-۳۴a نیز در گروه LPS افزایش معنی داری داشت که تیمار با دگزامتازون، A.muciniphila و OMV این اثر را معکوس کرد (P<۰.۰۰۱). بر طبق نتایج به دست آمده از این مطالعه، MiR-۲۱ و miR-۳۴a می توانند عملکرد ضد التهابی و التهابی از خود بروز دهند. به نظر می رسد A.muciniphila و OMVs حاصل از آن گزینه مناسبی برای معرفی به عنوان پروبیوتیک نسل جدید می باشند.