بررسی تعیین درجه توسعه یافتگی شهرستانهای استان و جایگاه استان کردستان در برنامه توسعه کشور

هدف اصلی اکثر برنامه ریزیهای منطقه ای و ناحیه رسیدن به توسعه پایدار است. یکی از راههای رسیدن به ان تحقق برنامه ریزیهای صحیحی که شکاف منطقه ای و ناحیه ای را به حداقل برساند می باشد. در حال حاضر یکی از مسائل بغرنج و پیچیده در کشورمان که به عنوان یک مشکل ملی مطرح می باشد شکاف میان شهرهای بزرگ و کوچک چه در سطخ ملی و چه در سطح استانی می باشد. این مقاله با هدف بررسی شاخص های اقتصادی و اجتاعی هرهای استان کردستان و تعیین ضریب توسعه نیافتگی کلی آنها تهیه گردیده است . تا اینکه در تصمیم گیریهای استانی به مناطق کمتر توسعه یافته بیشتر توجه گردد. در این بررسی از 8 شهرستان استان 4 شهرستان ( بانه ، دیواندره ، کامیاران و مریوان ) بعنوان شهرستانهای کمتر توسعه یافته و محروم و سه شهرستان (سقز ، بیجار و قروه) بعنوان کمتر توسعه یافته در رتبه 2 و یک شهرستان بنام شهرستان سنندج با درجه توسعه یافتگی خیلی زیاد به نسبت شهرستانهای استان در رتبه اول قرارداد. اما در سطح ملی استان کردستان در سال 1380 از میان 29 استان کشور در رتبه 26 جای داشته که حکایت از محرومیت شدید این استان در سطح کلان کشوری می باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، استان کردستان ، توسعه یافتگی ، شاخص