بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر مثبت اندیشی در دانش آموزان پسر افسرده پایه ششم ابتدایی شهر کرمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر مثبت اندیشی در دانش آموزان پسر افسرده بود بدین منظور که از بین مدارس پسرانه ابتدایی دوره دوم شهر کرمان جمعا ۶۰ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و براساس ملاک های ورود به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند(هرگروه ۲۰) گروه آزمایش ۱۰ جلسه تحت مداخله درمان شناختی رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند و سپس هر دوگروه در مراحل پیش آزمون- پس آزمون با پرسشنامه مثبت اندیشی اینگرام و ویسنیکی، پرسشنامه افسردگی کودکان و نوجوانان ارزیابی شدند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش گروهی شناختی رفتاری، مثبت اندیشی را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، مثبت اندیشی.