مقایسه کودکان کلاس پنجمی که هر دو روش آموزشی سنتی و مبتنی بر فناوری را در مطالعات اجتماعی دریافت می کنند

با پیشرفت هایی که در زمینه فناوری ایجاد شده و تاکید بیشتر بر استفاده از فناوری در کلاس درس، معلمان و مدیران کارآمدی وسایل کمک آموزشی مبتنی بر فناوری را زیر سوال می برند. موضوع حاضر حول محور این است که آیا می توان عملکرد تحصیلی دانش آموزان را با استفاده و استفاده از فناوری در برنامه ریزی و اجرای درس افزایش داد. در طی یک بازه زمانی ۴ هفته ای ، محقق درس هایی در مورد برنامه درسی مطالعات اجتماعی کلاس پنجم . دو نوع درس به دو کلاس کلاس پنجم داده شد (۲۴ نفر در هر کلاس). به مدت دو هفته یک کلاس با استفاده از پاورپوینت و مستندات تاریخی بر اساس برنامه درسی مطالعات اجتماعی و کلاس دیگر با روش های سنتی (سخنرانی ، کتاب درسی و کاربرگ) تدریس می شد. محتوای دروس به جز ارائه دققای مشابه بود. در پایان دو هفته ، کلاسها با سوالات چند گزینه ای و تالیفی تست شدند. دو هفته بعد، روش های تدریس معکوس شد. پس از این بازه ۲ هفته ای آزمایش دیگری انجام شد. مقایسه آماری مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل تفاوتها در نمرات آزمون، آزمون t زوجی با نمرات ۱ تا ۳۵ بود. دادهها هیچ تفاوتی را در سطح معنی داری ۰۵,۰ نشان ندادند. تفاوت معناداری در نمرات آزمون بین دانش آموزانی که با استفاده از آموزش مبتنی بر فناوری آموزش داده شدهاند و دانش آموزانی که با سنتی" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%20%D8%B3%D9%86%D8%AA%DB%8C/">روشهای سنتی آموزش داده شدهاند، وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

مطالعات اجتماعی ، فناوری ، روشهای سنتی ،