اثر بخشی بسته آموزشی یادگیری خودراهبر بر مسئولیت پذیری تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان

یادگیری خود راهبر، به عنوان یکی از روش های افزایش مسئولیت پذیری است که یادگیرنده خود را مسئول یادگیری خود بداند، پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی بسته آموزشی مبتنی بر مولفه های یادگیری خودراهبر بر مسئولیت پذیری تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان جدید الورود دانشگاه فرهنگیان است. جامعه آماری شامل دانشجویان جدیدالورود دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۶ که در دو گروه (کنترل و آزمایش) ۱۸ نفری جایگزین شدند.  ابزار پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد مسئولیت­پذیری(نعمتی، ۱۳۷۸)، پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولونون و رثبلوم(۱۹۸۴) و بسته آموزشی مبتنی بر مولفه های یادگیری خودراهبر تدوین شده در پژوهش بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه­های مکرر و از طریق نرم افزار Spss۲۴ صورت گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت میانگین نمرات در همه متغیرهای پژوهش (۰۱/۰>p)است. میزان تاثیر این بسته آموزشی بر بهبود مسئولیت پذیری در مرحله پس آزمون و پیگیری به ترتیب برابر با ۶/۵۸ و ۸/۶۴ درصد و میزان تاثیر این درمان بر کاهش اهمال کاری تحصیلی در مرحله پس آزمون و پیگیری به ترتیب برابر با ۰/۳۵ و ۹/۳۰ درصد بود. همچنین میزان تاثیر این بسته آموزشی برکاهش اهمال کاری عمومی، بعد جسمی-روانی و بر کاهش بی برنامگی معنی دار (۰۱/۰>p)است. با توجه به یافته­های پژوهش می توان گفت بسته آموزشی مبتنی بر مولفه های یادگیری خود راهبر، در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری مسئولیت پذیری تحصیلی را افزایش داده است. هم چنین اهمال کاری تحصیلی و ابعاد آن در هر دو  مرحله در گروه آزمایش کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

یادگیری خود راهبر ، مسئولیت پذیری تحصیلی ، اهمال کاری تحصیلی ، دانشجو ، دانشگاه فرهنگیان