مدل سازی و ارزیابی حلالیت مواد منفجره HMX و RDX در حلال اوتکتیک عمیق))DES بر پایه دی اتیلن گلایکول و روی استات

در این تحقیق با استفاده از حلال ارزان، ایمن و با سمیت کم دی اتیلن گلایکول (دهنده پیوند هیدروژنی) و نمک روی استات (پذیرنده پیوند هیدروژنی)، یک حلال اوتکتیک عمیق (DES) تهیه گردید. سپس پارامترهای موثر بر حلالیت مانند دما و درصد روی استات (HBA) در حلال DES پیشنهادی با استفاده از طراحی مرکب مرکزی (CCD) در نرم افزار مینی تب مدل سازی، بهینه سازی و ارزیابی آماری شد. همچنین پارامترهای ترمودینامیکی انحلال مانند ضریبب حلالیت، آنتالپی انحلال و مخلوط برای دو ماده پرانرژی سیکلوتری متیلن تری نیترامین (RDX) و سیکلوتترامتیلن تترا نیترامین (HMX) در حلال DES اندازه گیری و محاسبه شد. برای بررسی برهمکنش اجزای DES، مطالعات طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR) و ثابت دی الکتریک به روش اندوکتانس-خازن-مقاومت سنجی ( LCR meter) در فرکانس های مختلف بررسی شد. نتایج تجربی نشان می دهد که نسبت و اختلاف حلالیت RDX به HMX در شرایط بهینه بسیار مناسب بوده که امکان ارائه یک روش جداسازی گزینشی و متوالی با کارایی جداسازی بالا برای دو ماده RDX و HMX که ساختار و ویژگی های شیمیایی مشابهی دارند را فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

حلال اوتکتیک عمیق ، مدلسازی ، حلالیت ، منفجره ، HMX ، . RDX