بررسی تاثیر جهت گیری های استراتراتژیک بر عملکرد نوآوری با توجه به نقش تعدیلگرآمیخته بازاریابی در صنعت بیمه

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر جهت گیری های استراتراتژیک بر عملکرد نوآوری با توجه به نقش تعدیلگر آمیخته بازاریابی می باشد. جامعه آماری تحقیق متشکل از مدیران و کارکنان تمامی شرکت های بیمه در شهر تهران می باشد که با توجه به نامحدود بودن حجم جامعه، روش نمونه گیری در این پژوهش به شیوه در دسترس (اتفاقی) انتخاب شد و بر این اساس حجم نمونه برابر با ۳۸۵ نفر تعیین گردید. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. در جمع آوری داده ها از پرسش نامه های تانگ (۲۰۱۴)، بوسو (۲۰۱۳) ، الانصاری و همکاران (۲۰۱۳)، اینکینن و همکاران (۲۰۱۵) و کیم و هیون (۲۰۱۱) استفاده شد. با توجه به اینکه پرسشنامه تحقیق برگرفته از مبانی نظری تحقیق بوده و در پژوهش های پیشین مورد استفاده واقع شده است، روایی محتوا مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز توسط روش آلفای کرونباخ با ضریب ۷۳/ . برای مشتری مداری، ۰/۶۸ برای جهت گیری کارآفرینانه،۰/۶۳ جهت گیری فناورانه و ۰/۷۰ برای آمیخته بازاریابی تایید شد. داده ها توسط نرم افزارهای SPSS و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بررسی فرضیه های تحقیق با استفاده از رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که هر سه جهت گیری استراتژیک بر عملکرد نوآوری تاثیر مثبت و مستقیم دارند، همچنین تاثیر متغیر تعدیلگر آمیخته بازاریابی در این رابطه مورد تایید قرار گرفت. در این بین مشخص گردید که جهت گیری فناورانه بیشترین تاثیر را بر عملکرد نوآوری دارد و در صورت وجود متغیر تعدیلگر آمیخته بازاریابی بیشترین تاثیر متعل به متغیر مشتری مداری خواهد بود.

کلیدواژه ها:

جهت گیری استراتژیک ، عملکرد نوآوری ، صنعت بیمه ، رگرسیون سلسله مراتبی