مروری بر پژوهش های فنون استراتژیک هزینه یابی با تاکید بر سیستم هزینه یابیبر مبنای فعالیت

هزینه ها و تعیین آنها نقش مهمی در تمامی شرکت های تولیدی دارد. سیستم هزینه یابی سنتی به دلیل تخصیص خودسرانه هزینه های غیرمستقیم تولید، مورد انتقاداتی قرار گرفته است. به عنوان یک ابتکار مهم برای رفع نقاط ضعف هزینه یابی سنتی، روش های هزینه یابی جدید مانند هزینه یابی بر مبنای فعالیت پدیدار شده اند. امروزه مدیران استفاده از هزینه یابی مبتنی بر فعالیت را به دلیل توانایی آن در ارائه دقیق تر هزینه محصول ضروری می دانند. از سوی دیگر، محیط پویا در موسسات مختلف، تغییر سیستم های هزینه یابی را ضروری کرده است. اگر چه تقاضا برای هزینه یابی بر مبنای فعالیت در بیشتر نقاط جهان رو به افزایش است، اکثر اقتصادها به طور فزاینده ای به هزینه یابی بر اساس فعالیت روی آورده اند و تنها تعداد کمی از آنها هنوز از سیستم هزینه یابی سنتی استفاده می کنند. در یک محیط رقابتی، نیاز به جستجوی رویکردهای هزینه یابی جدید برای بهبود کارایی فرآیندهای تولید و کاهش هزینه ها وجود دارد. در واقع در امور حسابداری دستاوردهای قابل توجهی به ویژه در بحث هزینه و مدیریت آن حاصل شده است. زیرا متغیری که می تواند توسط یک سازمان کنترل شود هزینه است، در حالی که قیمت توسط بازار تعیین می شود. لذا بررسی روش های جدید هزینه یابی مانند هزینه یابی بر مبنای فعالیت و انواع هزینه یابی مبتنی بر فعالیت مانند هزینه یابی بر مبنای فعالیت زمانگرا و هزینه یابی بر مبنای فعالیت عملگرا می تواند برای شرکت ها بسیار با اهمیت باشد. در نتیجه در این پژوهش به بررسی و مرور فنون استراتژیک هزینه یابی و سیستم هزینه یابی بر مبنای فعالیت پرداخته می شود.