سازمان صلح سبز الگویی برای سازمان های غیر دولتی ایران

تخریب منابع طبیعی و محیط زیست از پارادایم انسان مدرن و رابطه ی او با خویشتن و جهان هستی ناشیمی شود.یکی از پیامدهای چالش برانگیز، فرآیند مداخله انسان در طبیعت تخریب منابع طبیعی و محیطزیست می باشد.این امر باعث نگرانی های بسیار جدی نسبت به آینده جهان زیست را رودرروی عملکردانسان مدرن قرار داد.گسترش این نگرانی ها باعث شکل گیری گروه های زیست بوم گرا با عنوان کلیبوم گرایی و جنبش سبز به عنوان تعیین کنندهترین گفتمان در این خصوص گشت. گفتمانی که کوششمی نماید مناسبات بین انسان و طبیعت را پس از تجربه دو قرن جهان صنعتی بازبینی نماید. سازمان صلحسبز یکی از این سمن ها می باشد که یکی از مهم ترین و باسابقه ترین سازمان بین المللی غیردولتی استکه در زمینه حفاظت از محیط زیست فعالیت می کند که با هدف حمایت، حفاظت و توسعه محیط زیستطبیعی تشکیل شده است. هدف آرمانی صلح سبز تضمین حیات زمین با همه تنوعات و تکثرات نهفته دردل آن است. مسئله اصلی در این پژوهش این می باشد که، سازمان های غیر دولتی محیط زیستی در ایرانچگونه می توانند با الگو برداری از سازمان صلح سبز به اهداف زیست محیطی خود دست یابند؟و بر اساساین فرضیه پی گیری گردیده است که،سازمان های غیر دولتی مرتبط با محیط زیست در ایران میتوانند بابرخورداری از استقلال مالی و در نظر نگرفتن ملاحظات سیاسی و افزایش اعضاء از قدرت بیشتری برخورداربوده و به اهداف مطلوب خود برسند.روش تحقیق در این پزوهش توصیفی تحلیلی می باشد و یافته هایپژوهش نشان می دهد که، امروزه بر اثر توجه عمومی به محیط زیست حفاظت از طبیعت و محیط زیست بهعنوان یکی از مسائل مهم جهانی درآمده و به نظر می رسد در آینده ، اندیشه های بوم گرایی گسترش یابد.سازمان های غیر دولتی زیست محیطی در ایران جایگاه سیاسی و اجتماعی شایسته ای ندارند و تاکنونتوان کمی برای دستیابی به مشارکت مردمی داشته اند ولی با استفاده از روش های مناسب مدیریتیمی توانند کارایی خود را بهبود بخشند

کلیدواژه ها:

زیست بوم گرا ، سازمان های غیر دولتی ، سازمان صلح سبز ، حقوق بین الملل ، حقوق محیطزیست .آلودگی محیط زیست.