بررسی نقاط ترسیب کاتالیست ردیوم و امکان هدر رفت آن در واحد استیک اسید پتروشیمی فن آوران

یکی از فناوری های تولید استیک اسید، کربونیلاسیون متانول است . تولید استیک اسید در پتروشیمی فن آوران به روش مونسانتو صورت می گیرد. در روش مونسانتو کمپلکس ردیوم/یدید جهت کاتالیزه کردن واکنش کربونیلاسیون متانول جهت تولید استیک اسید استفاده می شود. در طول فرایند تولید هر ماه ممکن است به دلیل کاهش غلظت کاتالیست ، کاتالیست درون راکتور مجددا سنتز و شارژ شود. ردیوم فلزی بسیار کمیاب و گرانبهاست ، لذا با توجه به ارزشمند بودن فلز ردیوم جهت بررسی و شناسایی هدر رفت ردیوم در واحد اسید مطالعه پیش رو انجام شده است . خروجی های واحد اسید عبارتند از: استیک اسید خالص ، برشهای سنگین ((L.O.S، حوضچه های جمع آوری پساب و فلر درام (مخزن جمع آوری گازهای قابل کندانس قبل از ارسال به فلر). از هر کدام از این خروجی ها، جهت بررسی فلز ردیوم نمونه گیری انجام شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داده است که محل های نشست ردیوم، حوضچه های جمع آوری پساب و فلر درام می باشد، همچنین به طور میانگین در حوضچه ۱، حوضچه ۲ ، حوضچه ۶ و فلر درام به ترتیب ppm۳۵۳، ppm۴۸۹، ppm۴۶۴ و ppm ۲۵ فلز ردیوم شناسایی شده است . مقدار کل ردیوم موجود در هر کدام از حوضچه ها وابسته به موجودی لجن حوضچه هاست . در صورت داشتن مقدار لجن تخمین زده شده، مقدار ردیوم کل محاسبه شده حوضچه ۲ تقریبا ۲/۱ کیلوگرم، حوضچه ۱ تقریبا ۳۴۶ گرم و حوضچه ۶ حدود ۵ کیلوگرم است . در صورت نشتی تجهیزات یا از سرویس خارج شدن بخش ها ممکن است کاتالیست از لاین ها خارج شده و همراه با آبهای شستشو وارد حوضچه ها شود. مسیرهای احتمالی ورودی به فلر درام همراه با ردیوم عبارتند از: گازهای خروجی راکتور سنتز کاتالیست ، مخزن ذخیره کاتالیست و بخش ریکاوری گاز پرچ. لذا امکان خروج ردیوم از جریانهای پساب واحد یا فلرینگ در مجموع به میزان ۵/۶ کیلو گرم وجود دارد. در این تحقیق مشخص گردید مستعدترین بخش رسوب کاتالیست ردیوم مجموعه راکتور، فلش تانک و برج برشهای سبک می باشد. تغییر در هر یک از شرایط عملیاتی راکتور موجب ترسیب کاتالیست و نشست ردیوم به فرم غیر فعال آن RhI۳ روی بدنه و کف راکتور سیستم ، شیر کاهش فشار، فلش تانک و یا در برج برشهای سبک می شود.

کلیدواژه ها:

استیک اسید ، کربونیلاسیون متانول ، فرایند مونسانتو ، ترسیب و هدر رفت ردیوم.