رابطه تیپ های شخصیتی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی منطقه چاروسا در سال تحصیلی ۴۰۱-۴۰۰

زمینه و هدف: یکی از شایع ترین مسائل آموزش دوره ابتدایی، نقش شخصیت معلمان در پیشرفت تحصیلی آنها است که با نگرش ها و سبک های مدیریتی معلمان، رابطه مستقیم دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تیپ های شخصیتی معلمان (درون گرایی و برون گرایی) با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی منطقه چاروسا در سال تحصیلی ۴۰۱- ۴۰۰ است. روش بررسی: در پژوهش حاضر جامعه آماری شامل کلیه معلمان و دانش آموزان مقطع ابتدایی منطقه چاروسا درسال تحصیلی ۴۰۱-۴۰۰ ، و نمونه موردنظر عبارت است از ۱۰۰ نفر از معلمان مقطع ابتدایی و دانش آموزان مدارس ابتدایی محل تدریس آنها در این منطقه که به صورت تصادفی از بین جامعه آماری انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها مربوط به ویژگی های شخصیتی معلمان از پرسشنامه شخصیتی آیزنگ، برای اندازه گیری میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از وضعیت قبولی دانش آموزان ابتدایی منطقه چاروسا در سال تحصیلی ۴۰۱-۴۰۰ استفاده شده است. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss وبا استفاده از روشهای آماری توصیفی وآمار استنباطی، آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون k۲ و گرامر مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. یافته ها: بین شخصیت معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود ندارد و این به این معنی است که با افزایش شخصیت معلمان از درونگرایی به برونگرایی هیچ گونه تفاوتی در پیشرفت تحصیلی آنها بوجود نمی آید. در این پژوهش ضریب همبستگی بین دو متغیر ۰۷/ می باشد که نشانگر بی معنی بودن رابطه بین دو متغیر می باشد. نتیجه گیری: بین ویژگی های شخصیتی معلمان درونگرا و برونگرا و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تفاوت مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

شخصیت معلم ، درونگرا ، برونگرا ، پیشرفت تحصیلی