تاثیر واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب برانگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

امروزه مسئله بسیاری از دانشآموزان در محیط خانوادگی و آموزشی به ویژه در اوایل دورهمتوسطه، کم توجهی به مباحث درسی است. یکی از روش های مطرح شده برای بهبودپیشرفت تحصیلی دانش آموزان استفاده از روش واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخابگلاسر است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاببرانگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون– پس آزمونبا گروه کنترل است که تعداد ۲۸ دانش آموز در مقطع متوسطه اول به صورت در دسترسدر دو گروه آزمایش (۱۴ نفر) و کنترل (۱۴ نفر) قرار گرفتند. هر دو گروه پرسشنامهانگیزش پیشرفت تحصیلی هرمنس (۱۹۷۰) را قبل و بعد از آموزش انجام دادند. بستهآموزشی واقعیت درمانی با تاکید بر نکات کلیدی و اصول رویکرد واقعیت درمانی(نظریه انتخاب گلاسر) بر گروه آزمایش طی ۸ جلسه در ۸ هفته به مدت ۹۰ دقیقه اجراشد. داده های حاصل از این پژوهش در بخش آمار توصیفی (جدول فراوانی، میانگین وانحراف استاندارد) و در بخش آمار استنباطی تحلیل کوواریانس میباشد و نتایج حاکی ازآن است که آموزش واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب برانگیزش پیشرفت تحصیلیدانش آموزان در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل رابطه مثبت معناداری را نشان دادهاست. لذا توصیه می شود در مدارس کارگاه های آموزشی جهت آشنایی مشاوران و مربیان بااین روش درمانی تشکیل شود و همچنین در مراکز درمانی از این روش درمانی برای سایرمسائل و مشکلات روانشناختی و اجتماعی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، نظریه انتخاب ، انگیزش پیشرفت تحصیلی