پیش بینی رضایت از زندگی بر اساس هوش هیجانی و بهزیستی روانشناختی دختران متوسطه دوم شهرستان صوفیان

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی رضایت از زندگی بر اساس هوش هیجانی و بهزیستیروانشناختی است. روش تحقیق این پژوهش، از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعهآماری این پژوهش، دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان صوفیان به تعداد ۲۷۰ نفربود. نمونه آماری این تحقیق، روش نمونه گیری تصادفی ساده و روش تعیین حجم نمونه ازطریق جدول کرچسی و مورگان به تعداد به تعداد ۱۳۸ نفر انتخاب شد. برای جمع آوریاطلاعات از پرسشنامه های رضایت از زندگی داینر و همکاران (۱۹۸۹)، پرسشنامه هوشهیجانی شوت و همکاران (۱۹۹۸) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹)استفاده شد. برای تحقیق از آزمون آماری رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تحقیقنشان داد بین هوش هیجانی و بهزیستی روانشناختی با رضایت از زندگی رابطه مثبتمعنی داری وجود دارد. در کل نتیجه گرفته میشود که هوش هیجانی و بهزیستیروانشناختی و مولفه های آنها، توانایی پیش بینی رضایت از زندگی را دارند.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، هوش هیجانی ، بهزیستی روانشناختی ، نوجوانان