اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش وتعهد براهمال کاری،اضطراب امتحان و ارزش گزینی دانش آموزان کنکوری

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی با رویکرد مبتنی بر پذیرش و تعهد براهمال کاری، اضطراب امتحان و ارزش گزینی دانش آموزان دختر انجام شد که در سالپیش رو قصد شرکت در کنکور را دارند. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری پژوهش مورد مطالعه، کلیه ی دختران سال آخردوره ی متوسطه ی دوم در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ بودند که در کلاس های کنکورقرائت خانه کلید قائمشهر شرکت داشتند. نمونه ها به تعداد ۱۴ نفر به روش در دسترسانتخاب، بعد از گرفتن تست به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند.از هردو گروه یک نفر بعد از اولین جلسه از ادامه ی کار منصرف و نهایتا برای این پژوهشدر هر گروه ۶ نفر قرار گرفتند. برای ارزیابی این پژوهش از پرسش نامه اهمال کاری تحصیلیسولومون و راث بلوم (۱۹۸۴)، پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون (۱۹۵۷) و پرسشنامهارزش گزینی VQ (اسموت، داویس، برنز وکریستی، ۲۰۱۴) در پیش آزمون و پس آزمونبرای دو گروه استفاده شد. مداخلات گروه درمانی در ۸ جلسه به مدت ۹۰ دقیقه در هفتهبرای گروه آزمایش انجام گرفت ولی هیچ درمانی برای گروه گواه انجام نشد. نتایج حاصلاز آزمون های t وآنوای یکراهه نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اهمالکاری،اضطراب امتحان و مولفه ی پیشرفت از مقیاس ارزش گزینی اثرمعنی داری دارد امابر روی مولفه ی انسداد مقیاس ارزش گزینی تاثیر معنی داری در این پژوهش ندارد.

کلیدواژه ها:

ارزش گزینی ، اضطراب امتحان ، اهمال کاری ، درمان مبتنی برپذیرش وتعهد ، دانش آموزان