رابطه بین هوش هیجانی و خلاقیت هیجانی با خودکارآمدی اجتماعی با توجه به میانجیگری کمال گرایی مثبت در دانش آموزان تیزهوش

هدف این پژوهش تبیین رابطه هوش هیجانی و خلاقیت هیجانی با خودکارآمدی اجتماعیبا توجه به میانجیگری کمال گرایی مثبت در دانش آموزان دختر تیزهوش بود. این تحقیق ازلحاظ هدف جزء تحقیقات بنیادی و از لحاظ روش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل۴۰۰ نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه دبیرستان فرزانگان ۴ تهران در سال تحصیلی۹۷ - ۹۶ بود. نمونه پژوهش ۲۰۰ نفر از دانش-آموزان بودند که با استفاده از روش تصادفیساده و بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه هوش هیجانیگلمن، خلاقیت هیجانی آوریل، خودکارآمدی اجتماعی اسمیت و کمالگرایی هیل بود کهتوسط نمونه مورد مطالعه تکمیل شدند. داده های استخراج شده از طریق شاخص هایتوصیفی مانند میانگین و انحراف استاندارد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و برای آزمونفرضیه با توجه به مدل مفهومی این پژوهش از تحلیل مسیر استفاده گردید. که در اینتحلیل اثر مستقیم، غیرمستقیم و اثر کل متغیرهای پیشبین بر روی متغیر ملاک و میانجیمورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد بین هوش هیجانی و خلاقیت هیجانی باخودکارآمدی اجتماعی، همچنین بین کمالگرایی مثبت و خودکارآمدی رایطه مثبتمعنادار وجود دارد. نیز کمالگرایی مثبت در رابطه بین هوش هیجانی و خلاقیت هیجانیبا خودکارآمدی اجتماعی دانشآموزان تیزهوش این پژوهش نقش میانجی را دارد. بنابراینهرچه هوش هیجانی و خلاقیت هیجانی بیشتر باشد، خودکارآمدی اجتماعی نیز بیشترخواهد بود، همچنین کمالگرایی مثبت بر رابطه میان هوش هیجانی و خلاقیت هیجانی باخودکارآمدی اجتماعی، اثر مثبت گذاشته و این رابطه را تقویت می کند.

کلیدواژه ها:

تیزهوش ، خودکارآمدی اجتماعی ، هوش هیجانی ، خلاقیت هیجانی ، کمال گرایی مثبت