نقش میانجی گری شفقت برخود در رابطه نظم جویی شناختی هیجانی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه

پژوهش حاضر در پی ارائه مدلی برای بررسی رابطه نظم جویی شناختی هیجانی با سازگاری اجتماعیدانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم با میانجی گری شفقت برخود است. روش پژوهش توصیفی ازنوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطهشهرمشهد میباشد که در سال تحصیلی ۱۳۹۸ - ۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند، جهت تعیینحجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد که بر اساس این جدول ۴۰۰ نفر دانش آموز پسر در دورهدوم متوسطه به عنوان نمونه انتخاب شدند روش نمونه گیری این پژوهش، نمونه گیری خوشه ایتصادفی است. ابزارهای جمعآوری اطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری دانش آموزاندبیرستانی (AISS) سین ها، سینگ (۱۹۹۳)، شفقت برخود (SCS) نف و همکاران (۲۰۰۳) و نظمجویی شناختی هیجان (CERQ) گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون (۲۰۰۱) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها، از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، کجی و کشیدگی) و در بخشآمار استنباطی از روش تحلیل همبستگی پیرسون و نیز جهت بررسی برازش مدل مفهومی از روشمدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد اثر غیرمستقیم متغیر راهبردهای تنظیمشناختی هیجانی سازش یافته از طریق شفقت بر خود بر سازگاری اجتماعی معنی دار می باشد؛بنابراین شفقت بر خود نقش واسطه ای در ارتباط راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی سازش نایافتهبا سازگاری اجتماعی دارد. اثر مستقیم راهبردهای سازش یافته تنظیم شناختی هیجانی بر شفقتبر خود معنی دار می باشد. اثر مستقیم راهبردهای سازش یافته تنظیم شناختی هیجانی برسازگاری اجتماعی معنی دار نمی باشد. اثر مستقیم راهبردهای سازش نایافته تنظیم شناختیهیجانی بر شفقت بر خود معنی دار می باشد؛ اما اثر مستقیم این راهبردها بر سازگاری اجتماعیمعنی دار نمی باشد. اثر مستقیم شفقت بر خود بر سازگاری اجتماعی و معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

شفقت بر خود ، نظم جویی شناختی هیجانی ، سازگاری اجتماعی