اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر اضطراب شناختی و بهبود عملکرد ورزشی دانش آموزان ورزشکار غیر نخبه

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر اضطراب شناختی وبهبود عملکرد ورزشی دانش آموزان ورزشکار غیر نخبه بود. روش پژوهش به شیوه ینیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه ی آماری اینپژوهش را کلیه دانش آموزان غیر نخبه فوتبالیست منطقه ۱۳ آموزش و پرورش شهر تهرانتشکیل میدادند که از میان آنها ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب وبه صورت تصادفی در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شده و بهپرسشنامه ی اضطراب حالتی رقابتی (CSAI-۲) مارتنز، ویلی و بورتون (۱۹۹۰) و پرسشنامهعملکرد ورزشکاران پاربونیو (۲۰۰۱) پاسخ دادند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسهبرنامه ی مهارت های زندگی را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیلکوواریانس چندمتغیری، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که فرضیه یپژوهش مبنی بر اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر اضطراب شناختی و بهبود عملکردورزشی دانش آموزان ورزشکار، مورد تائید قرارگرفته است و دانش آموزان ورزشکار گروهآزمایش نسبت به ورزشکاران گروه کنترل در پس آزمون، به طور معناداری، اضطرابشناختی، جسمانی کمتر و عملکرد ورزشی بهتری داشتند. بنابراین می توان نتیجه گرفتکه استفاده از آموزش مهارتهای زندگی موجب کاهش اضطراب شناختی و افزایش عملکردورزشی نوجوانان ورزشکار می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، اضطراب شناختی ، عملکرد ورزشی ، ورزشکار غیرنخبه