تعداد و تنوع بندهای شرط گزارش حسابرسی: آزمون ویژگی های شرکای حسابرسی به عنوان معیار تمایز

هدف: پژوهش حاضر نقش ویژگی شرکای حسابرسی (سال­های تجربه شرکا، تنوع تجربه، قدمت شریک و سابقه اشتغال در سازمان حسابرسی) را بر تعداد و انواع بندهای شرط گزارش حسابرسی آزمون می کند.روش: ۷۲۳ مشاهده جمع ­آوری ­شده از گزارش های مالی سالیانه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۸ از طریق رگرسیون چندگانه مورد آزمون قرار گرفته­ اند.یافته ­ها: تجربه متنوع شرکا و قدمت شرکای حسابرسی (سال های تجربه شریک حسابرسی) با بند عدم رعایت استانداردهای مرتبط با تلفیق (بند شرط تاییدیه)، رابطه مثبت و معنادار، و قدمت شرکای حسابرسی (سابقه اشتغال در سازمان حسابرسی) با سایر بندهای شرط حسابرسی رابطه مثبت (منفی) و معنادار دارند. تنها سابقه اشتغال در سازمان حسابرسی رابطه منفی و معناداری با تعداد بندها و بندهای شرط غیرتکراری دارد. هیچ یک از چهار ویژگی مورد مطالعه شرکای حسابرسی با سایر انواع بندهای شرط و بندهای شرط تکراری، رابطه معناداری ندارند.نتیجه ­گیری: این پژوهش شواهدی برای تائید یا رد نظریه های یادگیری تجربی، تناسب شغل و شاغل و تنوع تجربه فراهم نمی کند و تنها شواهدی ضعیف مرتبط با پیامدهای منفی فرهنگ سازمانی سلسله مراتبی، فراهم شد. چنین نتایجی قابلیت کاربرد ویژگی های شرکای حسابرسی به عنوان معیار تمایز توسط صاحبکاران را رد می کند.دانش ­افزایی: پژوهش حاضر برای اولین بار به مطالعه نقش ویژگی های شرکای حسابرسی مانند تنوع تجربه، قدمت و سابقه اشتغال سازمان­ حسابرسی بر تعدد و تنوع بندهای شرط حسابرسی، می­پردازد.