حل مساله ی زمان بندی پردازنده های موازی برای کارهای دارای توابع تسریع یکسان با رویکرد یادگیریتقویتی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 219
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICISE08_056
تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1401
چکیده مقاله:
در حال حاضر حجم زیادی از محاسبات روزمره ی کاربران کامپیوتر، در مراکز داده و در بستر رایانش ابری انجام می شود. این مراکز وظیفه دارند درخواست هاییکه از سوی کاربران ارسال می شوند را در کمترین زمان ممکن و با در نظر گرفتن معیارهای مختلف پاسخ دهند. بدین منظور، از یک سیستم زمان بندی وتخصیص استفاده می شود که در هر لحظه تصمیم می گیرد کدام درخواست به کدام پردازنده یا منبع تخصیص یابد و یا چه زمانی پردازش آن شروع شود. تابعهدف چنین سیستم هایی می توانند مواردی نظیر کمینه کردن مدت زمان پاسخگویی به هر کاربر و یا کمینه کردن تعداد پردازنده های مورد استفاده و بهدنبال آن میزان مصرف انرژی باشد . این مساله به دو زمینه ی زمان بندی پردازنده های موازی و سیستم های صف مرتبط می باشد. در این مقاله از رویکردیادگیری تقویتی برای حل مساله استفاده می شود و هد ف، کمینه کردن مجموع زمان پاسخ دهی به کارها نسبت به اندازه ی آنها می باشد. نتایج محاسباتینشان می دهند که روش یادگیری تقویتی نسبت به سایر روش های موجود در پیشینه تحقیق عملکرد بهتری دارد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرید ضیایی
دانشجی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، گروه مهندسی صنایع دانشگاه فردوسی مشهد
محمد رنجبر
استاد و عضو هیئت علمی، گروه مهندسی صنایع، دانشگاه فردوسی مشهد؛