حرکت جوهری و تجسم اعمال از دیدگاه آیت الله جوادی آملی

معنای حرکت جوهری استکمالی بودن حرکت های ذاتی است که از ماده و هیولای اولی آغازشده و تا مرتبه تجرد وصول به ملکوت عالم ادامه دارد و چون شیء به تجرد تام رسید، و حیثیت قبول و فعلیت خود را که زمینه ساز خروج تدریجی از قوه به فعل است، از دست داد، به فعلیت تام واصل شده و به نهایت خود می رسد». تحقیق حاضر با هدف حرکت جوهری و تجسم اعمال از دیدگاه آیت الله جوادی آملی انجام گردید. روش پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی بود. داده های پژوهش حاضر با مراجعه به کتب مربوط با عنوان پژوهش، مقالات، پایان نامه ها و اسناد مرتبط جمع آوری و تحلیل شده است و به طورکلی می توان روش گردآوری داده های این پژوهش را کتابخانه ای و اسنادی دانست. از دیدگاه آیت الله جوادی آملی انسان نیز به عنوان اشرف مخلوقات درحرکتی مستمر و مداوم با طی مراحل از ابتدای پیدایش آرام آرام پا به مرحله نفس ناطقه نهاده و با حرکت جوهری نفس با دو بال عقل نظری و عملی از نشئه دنیا به سوی دار قرار گام بر می دارد. از دیدگاه ایشان نفس هرچند موجودی مجرد بوده اما تجردش تام نبوده و با ارتباط با ماده افعالش را در بستر عالم ماده و با ماده انجام می دهد که این امر باعث پذیرش بیشتر حرکت جوهری نفس می شود. در بحث تجسم اعمال حکیم آملی نیز جزء طرفداران نظریه تجسم اعمال بوده و معتقد است که اعمال انسان اعتباری بوده و تحت مقولاتی نظیر جوهر و عرض مندرج نمی شود تا اشکال منکرین وارد باشد.

کلیدواژه ها:

حرکت جوهری ، تجسم اعمال ، آیت الله جوادی آملی ، توصیفی – تحلیلی