بررسی دلایل اجتماعی بودن فقه شیعه

یکی از پرسش های مهم در ارتباط با فقه شیعه این است که آیا اصولا این فقه فردی است یا اجتماعی؟ به عبارت دیگر آیا هدف این فقه ،تنها حل و فصل مسائل فرد مسلمان است یا رسالت آن بررسی وظایف و تکالیف فرد و جامعه درکنار هم می باشد؟ عنوان فقه اجتماعی، عنوانی جامع و متناسب با نیازهای انسان عصر حاضر است که بتواند ضمن ایجاد نگرشی نو درفقه، مفتاحی بر قفل فردیت فقه بوده و در همه ی شئون اجتماعی انسان ، پاسخگوی خلاهای فکری او باشد. این نوشته بر آن است که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی ،ادله اندیشه اجتماعی درفقه شیعه را مورد کنکاش و ریشه یابی قرار دهد. در این رابطه،پس از بیان مسئله وبحث از کاستی های فقه فردی و ماهیت فقه اجتماعی،دلایل اجتماعی بودن فقه شیعه مورد بررسی قرار گرفته است.سرانجام این نتیجه حاصل شده که، هرچند در بستر زمان، رویکرد فردگرایانه بر فقه شیعه غالب گردیده ،ولی بررسی دقیق نصوص و منابع دینی نمایانگر آن است که این فقه دارای رویکردی اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

فقه اجتماعی ، فقه فردی ، ماهیت فقه اجتماعی ، دلایل اجتماعی بودن فقه