ارتباط شاخص غذای سالم تغییریافته AHEI-۲۰۱۰)) با وضعیت چاقی، غلظت سرمی ۲۵ هیدروکسی ویتامین D و hs-CRP در سالمندان شهر تهران

زمینه و هدف: چاقی یک معضل نگران کننده در عصر حاضر و عامل بسیاری از بیماری های غیرواگیر مزمن است. عوامل متعدد تغذیه ای و غیر تغذیه ای در بروز این بحران سلامتی دخیل هستند. یکی از عوامل مهم غذایی، کیفیت رژیم غذایی افراد است. در این مطالعه ارتباط بین شاخص غذای سالم تغییریافته (AHEI-۲۰۱۰) با چاقی، ویتامین D۳ و CRP در سالمندان بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی (توصیفی - تحلیلی)) بر روی ۱۹۰ سالمند مراجعه کننده به مراکز بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش خوشه ای انجام گرفت. دریافت های غذایی از طریق پرسشنامه بسامد خوراک جمع آوری شد. میزان ویتامین D و hs-CRP با خون ناشتا محاسبه و متغیرهای وزن، قد و دور کمر اندازه گیری شدند. در آنالیز نهایی با استفاده از رگرسیون لجستیک، عوامل مخدوشگر کنترل گردید و سطح معنی داری، ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی افراد، ۳۱/۶۷ و میانگین شاخص توده بدنی، ۸۹/۲۹  برآورد شد. توزیع افراد از نظر وزن، نمایه توده بدنی و دور کمر برحسب شاخص غذای سالم تغییر یافته، معنی دار نبود. نسبت شانس ابتلا به چاقی شکمی براساس شاخص غذای سالم تغییر یافته پس از تعدیل مخدوشگرها، ۸۵/۰ OR=برآورد شد که از لحاظ آماری معنی دار بود، اما برای نسبت شانس چاقی عمومی، این توزیع معنی دار نبود (۲۰/۱=p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد با افزایش امتیاز شاخص غذایی سالم تغییریافته، نسبت شانس ابتلا به چاقی شکمی کاهش می یابد، اما رابطه معنی دار آماری بین شاخص غذایی سالم تغییریافته با چاقی عمومی، ویتامین D۳ و hs-CRP وجود ندارد.  

کلیدواژه ها:

Healthy diet ، Waist circumference ، Obesity ، abdominal ، Aged. ، غذای سالم ، چاقی ، دور کمر ، چاقی شکمی ، سالمندان