ارزیابی معیارهای موثر در مکان یابی سازه های زیر زمینی تونلی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP)

سازه های زیر زمینی تونلی به دلیل قرار گرفتن در مناطق خاص از نوع زمین و وجود شرایط ویژه از مشکلترین نوع سازه ها می باشد از آنجائیکه احداث چنین سازه هایی نقش مهمی در سیستم دفاعی کشور ایفاد می کنند، لذا همواره مورد توجه سیستم های جاسوسی دشمن مخصوصاً سنجنده های از راه دور قرار دارند. بر این اساس، برای کاهش آسیب پذیری این سازه ها و نیز تسهیل در مدیریت بحران در مواقع اضطراری، رعایت ضوابط اصول پدافند غیر عامل از جمله اصل مکان یابی محل احداث، اصول CCD (استتار، اختفاء، فریب) و اصل پوشش در زمان اجرای پروژه و در حین بهره برداری از اهمیت ویژه برخوردار می باشد. یکی از مهمترین عوامل برای نیل به هدف فوق، انتخاب مکان مناسب برای اجرا سازه از نظر وجود عمق و پوشش و نوع و مشخصات زمین بوده که باید در مکان یابی (به عنوان مهمترین اصل از اصول پدافند غیر عامل)، مورد توجه ویژه قرار گیرد. هرچه مکان احداث سازه زیرزمینی منطبق با اصول پدافند غیر عامل انتخاب شود، شناسایی سازه توسط دشمن مشکل تر و آسیب پذیری ان کاهش می یابد. به عنوان مثال هر چه تاسیسات زیرزمینی از نظر محل احداث در عمق بیشتر قرار داشته باشند (سرباره مناسب)، به همان اندازه قابلیت بقاء بیشتری در برابر حملات داشته و تشخیص و انهدام این نوع تاسیسات زیرزمینی به مراتب مشکل تر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

پدافند غیر عامل ، سازه های زیر زمینی ، مدیریت بحران ، مکان یابی ، AHP