بررسی فیتوشیمیایی برخی از گونه های سرده . Scrophularia L در البرز مرکزی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 266

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BCBCN06_007

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1401

چکیده مقاله:

سرده Scrophularia یکی از بزرگ ترین سرده های خانواده گل میمونیان Scrophulariaceae است. از این سرده حدودا۶۰ گونه در ایران می رویند. یکی از عوامل موثر در تغییر کمی و کیفی متابولیت های ثانویه در گیاهان، تنوع شرایط محیطیاست. هدف مطالعه حاضر، بررسی فیتوشیمیایی ترکیبات فنولی، فلاونوئیدی، فلاونولی، پروتئینی و کربوهیدراتی، در اندام هایبرگ و ساقه ی برخی از گونه های Scrophularia ، در منطقه البرز مرکزی، با استفاده از روش طیف سنجی نوری(spectrophotometry) است. بدین منظور، جمعیت های متفاوتی از گونه های S. megalantha ، S. variegata وS. frigida از رویشگاه های متنوعی از البرز مرکزی جمع آوری شد، و نمونه های هرباریومی آنها در هرباریوم مرکزیدانشگاه تهران نگهداری شد. بیشترین و کمترین مقدار ترکیبات فنلی، در برگ، به ترتیب در گونه های S. frigida از رویشگاه های متنوعی از البرز مرکزی جمع آوری شد، و نمونه های هرباریومی آنها در هرباریوم مرکزی دانشگاه تهران نگهداری شد. بیشترین و کمترین مقدار ترکیبات فنلی، در برگ، به ترتیب در گونه های S. frigida از( منطقه شیب کندوان ۲ mg/g DW ۰۶ . ۱، و S. frigida ) از منطقه پیچ کندوان mg/g DW ۰.۷۶ و فلاونول در frigida از منطقه شیب کندوان ۲.۶۰ mg/g DW و S. frigida از منطقه شیب کندوان ۳ mg/g DW ۱.۱۴فلاونوئید در S. frigida از منطقه دره فرحزاد mg/g DW ۰/۳۹ و S. frigida از منطقه پیچ کندوان ۱ mg/g DW۰.۲۵ مشاهده شد. بیشترین و کمترین مقدار ترکیبات فنلی در ساقه، به ترتیب در گونه های S. variegata از منطقه چالوس mg/g DW ۱۷.۴۵ ، و S. frigida از منطقه شیب کندوان ۳ mg/g DW ۸.۷۴ ، و فلاونول در S. frigidaاز منطقه دره فرحزاد mg/g DW ۲.۰۸ ، و S. frigida از منطقه شیب کندوان ۳ mg/g DW ۰.۸۷ ، و فلاونوئید در .S. Variegata از منطقه چالوس mg/g DW ۱.۰۳ ، و S. frigida از منطقه شیب کندوان ۳ mg/g DW ۰.۴۲مشاهده شد. طبق نتایج بدست آمده، مقادیر متابولیت های ثانویه، شامل ترکیبات فنولی، فلاونولی و فلاونوئیدی در اندام هایمختلف برگ و ساقه، در جمعیت های مطالعه شده، متفاوت بوده، واز اینرو میتوان گفت که تغیرات مشاهده شده با شرایط رویشگاهی، اقلیمی و مراحل رشد گیاهان ارتباط دارد، درحالی که میزان پروتئین و کربوهیدرات کل، در میان جمعیت هایبررسی شده تفاوت معنی داری را نشان نداد

نویسندگان

زهرا اعظمی

گروه علومگیاهی، دانشکدگان علوم، دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، تهران، ایران

کاظم مهدیقلی

گروه علوم گیاهی، استاد، دانشکدگان علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران