ارتباط بار اسیدی رژیم غذایی با گلیوما: یک مطالعه مورد – شاهدی

زمینه و هدف: اطلاعات محدودی در زمینه ارتباط عوامل رژیم غذایی با خطر ابتلا به گلیوما وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین بار اسیدی رژیم غذایی (DAL) و خطر گلیوما در بزرگسالان ایرانی صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه مورد - شاهدی بر روی ۱۲۸ بیمار مبتلا به گلیوما و ۲۵۶ فرد سالم (همسان سازی شده از نظر سن و جنس) در ایران انجام شد. دریافت های غذایی شرکت کنندگان با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک معتبر مورد سنجش قرار گرفت. DAL با استفاده از پروتئین به نسبت پتاسیم (پروتئین/ پتاسیم) برآورد شد و گلیوما براساس آزمایش ها ی پاتولوژیک تشخیص داده شد. یک پرسشنامه دقیق شامل تعدادی مخدوش کننده غیرغذایی تکمیل گردید. یافته ها: در این مطالعه، افراد در بالاترین سهک DAL نسبت به افراد در پایین ترین سهک، شانس بالاتری برای ابتلا به گلیوما داشتند.  (۵۷/۲-۸۸/۰ :CI ۹۵% ،۵۰/۱ :OR). پس از تعدیل عوامل مخدوشگر، افراد در بالاترین سهک نسبت به افراد در پایین ترین سهک امتیاز DAL، به طور قابل توجهی از شانس بیشتری برای ابتلا به گلیوما برخوردار بودند (۴۵/۳-۰۲/۱ :CI ۹۵% ،۸۷/۱ :OR). تعدیل بیشتر برای شاخص های دریافت گوشت و فرآورده های گوشتی، حبوبات و آجیل، میوه ها، چای و قهوه  (۰۳/۰=p ،۶۵/۳-۰۶/۱ :CI ۹۵% ،۹۷/۱ :OR) و نمایه توده بدنی (۰۳/۰= p،۶۴/۳-۰۶/۱ :CI ۹۵% ،۹۶/۱ :OR)، تاثیر معنی داری روی این ارتباط نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارتباط مثبت معنی داری بین بار اسیدی رژیم غذایی با خطر گلیوما وجود دارد که براساس نسبت پروتئین به پتاسیم، در میان بزرگسالان برآورد شده است. انجام مطالعات بیشتر، به خصوص آینده نگر با پیگیری طولانی مدت، برای تایید این یافته ها ضروری است.

کلیدواژه ها:

Glioma ، Neoplasms ، Chronic disease ، Dietary acid load ، Case-control study ، گلیوما ، نئوپلاسم ، بیماری مزمن ، بار اسیدی رژیم غذایی ، مورد- شاهدی