تاثیر روغن سیاه دانه بر بهبود استوماتیت ناشی از شیمی درمانی در موش بزرگ آزمایشگاهی
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 13، شماره: 6
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 175
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-13-6_003
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: مطالعات حیوانی نشان داده اند روغن سیاه دانه موجب تسهیل ترمیم زخم می شود. این پژوهش با هدف بررسی اثر درمانی روغن سیاه دانه بر استوماتیت ناشی از شیمی درمانی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۷۲ موش بزرگ آزمایشگاهی سالم از نژاد ویستار به صورت اتفاقی به سه گروه شامل: شاهد، شم تزریق و دریافت کننده روغن سیاه دانه تقسیم شدند. داروی ۵- فلوئورواوراسیل (با دوز ۱۰۰ و ۶۵ میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن) به ترتیب در روز یکم و سوم به صورت داخل صفاقی تزریق شد و در روز سوم خراشی روی مخاط گونه با سوزن گیج ۱۸ ایجاد گردید. موش های گروه شم تزریق و درمان، روزانه به ترتیب دارونما و روغن سیاه دانه را با دوز ۴۰۰ میکرولیتر برکیلوگرم به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. در روزهای چهارم، ششم و هشتم از هرگروه، ۸ موش را کشته و از مخاط گونه آن ها به منظور ارزیابی هیستوپاتولوژیک شدت التهاب نمونه برداری شد. داده ها با استفاده از آزمون کروسکال والیس و من ویتنی آنالیز شدند.
یافته ها: بدون در نظر گرفتن متغیر زمان، شدت التهاب مخاط در گروه درمان نسبت به دو گروه شاهد و پلاسبو، به طور معنی داری کمتر بود، اما با در نظر گرفتن متغیر زمان، این اختلاف تنها در روز چهارم معنی دار شد و در روزهای بعد، تفاوتی بین سه گروه مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تجویز داخل صفاقی روغن سیاه دانه می تواند موجب کاهش شدت التهاب حاد در پی استوماتیت ناشی از شیمی درمانی شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
الهام سادات افراز
Department of Oral & Maxillofacial Diseases, School of Dentistry, Shahid Beheshti University of Medical Sciences
سید حجت طاهری رودسری
School of Dentistry, Tehran University of Medical Sciences
آیدین عبادی
Department of Surgery, School of Veterinary Sciences, Shiraz University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :