بررسی اثر هم افزایی میکرو و نانوذرات تیتانیا بر خواص آبگریزی پوشش کامپوزیتی پلی یورتان

یکی از راه حل های بهبود عملکرد مقره های سرامیکی در مناطق آب وهوایی آلوده، استفاده از پوشش های پلیمری تقویت شده با ذرات سرامیکی است. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه اثر افزودن نانوذرات تیتانیا به تنهایی و نانو و میکروذرات تیتانیا به طور هم زمان، بر روی خواص آبگریزی پلی یورتان است. در این روش از استئاریک اسید که ماده ای ارزان و دوست دار محیط زیست است، به عنوان اصلاح کننده سطح تیتانیا استفاده شد. آنالیز FTIR برای اطمینان حاصل کردن از عامل دارشدن تیتانیا انجام شد. پوشش روی شیشه و فیلم نانوکامپوزیتی و میکرو نانوکامپوزیتی هیبریدی پلی یورتان تیتانیا با wt ۱% و wt ۳ % تیتانیا با استفاده از روشی ساده و ارزان مبنی بر هم زدن مغناطیسی و اولتراسونیک تهیه گردید. آنالیز AFM و تصاویر سطحی حاصل از FESEM افزایش بیشتر زبری سطح را در نمونه های هیبریدی نسبت به نمونه های نانوکامپوزیتی نشان داد. زاویه تماس نمونه های هیبریدی نیز از نمونه های نانوکامپوزیتی حاوی همان درصد وزنی تیتانیا بیشتر بود. بیشترین زاویه تماس مربوط به نمونه هیبریدی حاوی wt ۵/۰% نانوذرات و wt ۵/۰% میکروذرات بود. زاویه تماس ◦۲۲ در این نمونه افزایش یافت.  

کلیدواژه ها:

Polyurethane ، Titania ، Nanocomposite ، Hybrid micro-nano composite ، stearic acid ، hydrophobicity ، پلی یورتان ، تیتانیا ، نانوکامپوزیت ، میکرو نانوکامپوزیت هیبریدی ، استئاریک اسید ، آبگریزی