ضرورت بررسی شاخص های معماری ایرانی در طراحی پردیس سینمایی

معماری و سینما مجموعه ای از هنر و فنونی هستند که به کمک دستان توانای معمار و فیلم ساز درهم آمیخته اند. معماری و سینما هر دو به ایجاد فضا و روح زندگی می پردازند و در فرایند ادراک فضا، هر دو هنر به اصول مشترکی پایبندند. جهان معماری و دنیای سینما از عناصر بنیادی مشترکی همچون صحنه، فضا، نور، حرکت و دید برخوردارند. هنر معماری در سینما به عنوان عامل اصلی ایجاد تعادل و هماهنگی در شکل تصاویر و ترکیب صحنه مطرح می شود. خاصیت مکانی یا زمانی فضا، رنگ، نور، سایه روشن تاثیر متفاوتی بر بیننده می گذارد. عوامل بصری موجود در بافت یک بنای معماری مانند: «رنگ، سطح، خط، نقطه و ... » نیز می تواند عوامل بصری برای پس زمینه تصاویر یک فیلم باشند و معانی مورد نظر کارگردان را تقویت کند و فیلم سازان با بهره گیری از معماری از طریق معنا و فضاسازی بصری به شخصیت پردازی، ایجاد هویت و خلق مکان بپردازند. در این میان فضاهای شهری و بناهای معماری به عنوان مکان یک رویداد فیلم از اهمیت زیادی برخوردارند و معرف موقعیت زمانی، فرهنگی، تاریخی، اجتماعی و ... در فیلم هستند. هدف این مقاله طراحی پردیس سینمایی در جهت تامین نیازهای فرهنگی مردمی و پر کردن اوقات فراقت مردم که در پیوند با تعاملات اجتماعی مردم بوده و هویت فرهنگی را ارتقا می دهد همراه با توجه به طراحی نما و سایت بنا برای جذب هرچه بیشترافراد می باشد. هدف اصلی این تحقیق طراحی پردیس سینمایی با بازخوانی از معماری ایرانی است.

کلیدواژه ها:

پردیس سینمایی ، فرهنگ ، معماری ایرانی ، شهروند ، طراحی