اثر تیمار دمایی و التیام دهی بر تغییرات فیزیولوژیکی سوخ نرگس شیراز ( Narcissus (tazetta در طول دوره انبارمانی

به منظور بررسی اثر تیمار دمایی و التیام دهی بر تغییرات فیزیولوژیکی در طول دوره انبارمانی سوخهای نرگس شیراز، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار دمایی در چهار سطح شامل سه دمای متفاوت ۵، ۱۳، ۲۵ و تیمار ترکیبی ۱۳+۵ درجه سانتیگراد اعمال گردید که پیازها در طی فصل تابستان در این دماها قرار گرفتند. در تیمار ترکیبی ۱۳ +۵ درجه سانتیگراد پیازها در ابتدا در دمای ۱۳ درجه سانتیگراد و سپس به مدت سه هفته در دمای ۵ درجه سانتیگراد قرار گرفتند. تیمار التیام دهی نیز در دو سطح التیام دهی شده وعدم التیام دهی اعمال گردید. سوخهای التیامدهی شده به مدت سه هفته تحت رطوبت نسبی و دمای بالا قرار گرفتند. در طول انبارمانی، هر ۴ هفته یک بار، از هر واحد آزمایشی سه نمونه به طور تصادفی انتخاب گردید و درصد ماده خشک، کربوهیدراتهای محلول و کربوهیدرات-های نامحلول آنها ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که اعمال تیمار سرمایی تا حد مشخصی، باعث افزایش درصد ماده خشک میگردد به طوری که در تیمار ۱۳ درجه سانتیگراد بیشترین افزایش درصد ماده خشک در طول انبارمانی در سوخها مشاهده شد در حالی که در تیمار ۵ درجه سانتیگراد افزایش درصد ماده خشک مشاهده نشد. در انتهای دوره انبارمانی کمترین میزان کربوهیدرات نامحلول و بیشترین میزان کربوهیدرات محلول در تیمار ۱۳+۵ درجه سانتیگراد وجود داشت که نشانه فعال بودن، آغاز مراحل رشدی و رفع رکود آن میباشد. همچنین میزان کاهش کربوهیدراتهای نامحلول و افزایش کربوهیدراتهای محلول در انتهای انبارمانی، در تیمارهای التیام دهی شده بیشتر از تیمارهای التیام دهی نشده بود.

کلیدواژه ها:

انبارمانی ، تیمار دمایی ، کربوهیدرات ، نرگس شیراز